ქსენობიოტიკები: როგორ გვკლავს და გვასახიჩრებს საყოფაცხოვრებო ქიმიკატები და არახელსაყრელი ეკოლოგია

ხანდახან ცოტას ვფიქრობთ იმაზე, თუ რატომ „ზრდიან ფეხებს“ საშინელ დაავადებებს, რომლებიც ჩვენი დროის უბედურებას წარმოადგენს.

ხელმისაწვდომ პრეზენტაციაში რუსული წარმოშობის იტალიელმა ექსპერტმა ისაუბრა ქსენობიოტიკებთან დაკავშირებულ პრობლემებზე. რა არის ეს “ცხოველი”? რატომ არის ის ასე საშიში? და როგორ დავიცვათ თავი უბედურებისგან? ასე რომ, მოკლედ მთავარის შესახებ. ქსენობიოტიკები – უცხო ნივთიერებები (ბერძნულიდან xenos – უცხო, ბიოს – სიცოცხლე) ადამიანის ჯანმრთელობისთვის.

ეს არის ნივთიერებები, რომლებიც ორგანიზმს არ შეუძლია არ გამოიყენონ არც ენერგიის წარმოებისთვის და არც ქსოვილების ასაშენებლად, მაგრამ მათ შეუძლიათ ზიანი მიაყენონ ადამიანს, განსაკუთრებით თუ ის ალერგიულია. ქსენობიოტიკები იყოფა სამ ჯგუფად:

• ადამიანის ეკონომიკური საქმიანობის პროდუქტები.
• საყოფაცხოვრებო ქიმიკატების ნივთიერებები.
• ნარკოტიკების უმეტესობა.

ვაი, ქსენობიოტიკებს მიეკუთვნება კვების მრეწველობაში დაშვებული საკვები დანამატები – საღებავები, კონსერვანტები, სტაბილიზატორები.

ამ ნივთიერებებს, საკმარისად მაღალი მოლეკულური წონით, შესაძლოა ჰქონდეთ ალერგენების თვისებები და, გარდა ამისა, მკვეთრად გაზარდონ “ჩვეულებრივი” ალერგენების (საკვები, მტვერი, საყოფაცხოვრებო) აგრესიულობა.

გენომის მახასიათებლებიდან გამომდინარე, ადამიანები განსხვავებულად რეაგირებენ ქსენობიოტიკებზე. არსებობს გენები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ცილების სინთეზზე, რომლებიც ახდენენ ორგანიზმში შემავალი ქსენობიოტიკების ინაქტივაციას. ეს ცილები ძირითადად გვხვდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში და სასუნთქ გზებში.

Სხვა სიტყვებით, გენეტიკურად დაპროგრამებული ქსენობიოტიკური ნეიტრალიზაციის სისტემა თითოეულ ადამიანს უნიკალურს ხდის მისი წინააღმდეგობის ან მგრძნობელობის თვალსაზრისით მავნე გარე ფაქტორების მიმართ (კვების დანამატები, წამლები და ა.შ.).

აქედან გამომდინარეობს ორგანიზმის რეაქციების მრავალფეროვნება საერთო, მოხმარებისთვის დაშვებულ ნივთიერებებზე.

ქსენობიოტიკებმა შეიძლება გამოიწვიოს:

• მემკვიდრეობითი ცვლილებები
• შემცირებული იმუნიტეტი
• ალერგიული რეაქციები
• ვერცხლისწყლის, ტყვიის, კადმიუმის ტოქსინებით გამოწვეული სპეციფიკური დაავადებების ჯგუფები
• მეტაბოლური დარღვევები
• კარცინოგენეზი (კიბოს სიმსივნეების განვითარება).

ქსენობიოტიკები ბიოსფეროსთვის უცხო მოლეკულებია. ისინი მდგრადია ბიოდეგრადაციის მიმართ და გროვდებიან ნიადაგში, წყალში და ორგანიზმებში. აქედან გამომდინარე, ისინი ძირითადი დამაბინძურებლები არიან. ეს არის სინთეზური პროდუქტები, ძირითადად აგროქიმიური და ფარმაცევტული ინდუსტრიებიდან, ანუ პესტიციდები და წამლები. ქსენობიოტიკი თავისთავად საშიში არ არის. ტოქსიკურობა წარმოიქმნება რთული რეაქციის შედეგად უცხო სხეულსა და სხეულის მოლეკულურ სტრუქტურას შორის, რომელსაც ის ერთვის.

ქსენობიოტიკების ინჰალაცია ან მიღება, თუნდაც მცირე რაოდენობით, საშიშია ჯანმრთელობისთვის საშუალო და გრძელვადიან პერიოდში. არსებობს უსასრულო რაოდენობის სხვადასხვა ქსენობიოტიკები, რომელთა მოქმედება განსხვავდება ორგანიზმის მიხედვით, რომელთანაც ისინი შედიან კონტაქტში.

ტოქსიკურობა შეიძლება მოგვიანებით გამოვლინდეს ონკოლოგიური დაავადებებით, ასევე შესაძლებელია სისხლის გზების ზემოქმედება, იმუნური ან რეპროდუქციული ფუნქციების გაუარესება.

თუ გსურთ უფრო დეტალურად გაიგოთ თემა, ნახეთ ვიდეო. ბოლოს და ბოლოს, ვინ თუ არა თქვენ თვითონ იზრუნებს საკუთარ ჯანმრთელობაზე?

ყველაზე საშიში ქსენობიოტიკები ქსენესტროგენებია. მიღებისას ისინი შენიღბული ესტროგენის ჰორმონებით. ისინი გროვდებიან და ბლოკავენ ბუნებრივი ჰორმონების მოქმედებას, რაც იწვევს მრავალ ჰორმონალურ დარღვევას. და შედეგად – შეშუპება, მუდმივი დაღლილობა, ინსულინის მომატება, ტესტოსტერონის დონის დაქვეითება მამაკაცებში, სხვადასხვა ნეოპლაზმები და სიმსივნეები. ქსენესტროგენების ყველაზე გავრცელებული წყაროებია:

1. პლასტიკური და BPA (ბისფენოლი A). ეს არის პლასტმასის ბოთლები, ჭურჭელი, ბავშვთა პლასტმასის სათამაშოები.
2. პესტიციდები და ჰერბიციდები. მათთან ერთად იზრდება ყველა ხილი და ბოსტნეული, თუმცა ეს ყველაზე ტოქსიკური ნივთიერებაა. ჩემპიონი პესტიციდების შემცველობით – მარწყვი.
3. პარაბენები (SLS, სურფაქტანტები, პარაბენები, ფტალატები, დიოქსინები, ფორმალდეჰიდები, ტრიკლოზანი (კბილის პასტაში!), ფოსფატები, ქლორი). ამ ყველაფერს შეიცავს საყოფაცხოვრებო ქიმიკატები, ჰიგიენური საშუალებები და კოსმეტიკა. ზემოაღნიშნულის შეძენისას უმჯობესია ყურადღება მიაქციოთ წარწერის არსებობას „SLS-ისა და პარაბენების გარეშე“. კოსმეტიკის არჩევისას გოგონებს ურჩევენ უპირატესობა მიანიჭონ ნატურალურ და ეკოლოგიურად სუფთა პროდუქტებს.
4. მედიკამენტები და ტეფლონის მინის ნაწარმი ასევე შეიცავს ქსენესტროგენებს. ქსენოესტროგენები გვხვდება ხორცში: ზრდის ჰორმონებს და ანტიბიოტიკებს ხშირად უმატებენ ცხოველის საკვებს. უმჯობესია მიირთვათ ცხოველების ეკოლოგიურად ხელსაყრელ პირობებში მოყვანილი ხორცი.

რჩევები და ხრიკები:

• Როგორ შეიძლება ნაკლებად ხშირად იყიდეთ წყალი პლასტმასის ბოთლებში (შეიძლება შეიძინოთ მინაში).
• ბოსტნეულის და ხილის გამოყენებამდე რეკომენდებულია კარგად გარეცხვა და კანი.
• ექსპერტები იძახიან გამორიცხეთ რაციონიდან სხვადასხვა დაკონსერვებული საკვები (ლითონის ქილებში).
• ასევე არ არის რეკომენდებული საკვების ხელახალი გაცხელება პლასტმასის ჭურჭელში (მისაღებია მხოლოდ „მიკროტალღური“ ხატულა).
• ასევე არასასურველია ალუმინის ჭურჭლის ჭამა, გამოყენება საცხობი ალუმინის ფოლგა.
• ყიდვის დროს ყავა ქაღალდის ჭიქებში ექსპერტი გვირჩევს დაუყოვნებლივ გადაყარეთ პლასტმასის საფარი: ეს კი საშიშია.

Source link