თავად გერმანია გახდა ფისკალური სიმკაცრის მსხვერპლი, როგორც ეს გაკეთდა საბერძნეთთან მემორანდუმის წლების განმავლობაში და ვეღარ აფინანსებს ფედერალური სახელმწიფოებისა და ბიზნესის საჭიროებებს.
ის ასევე გახდა უკრაინის მუდმივი დაფინანსების მსხვერპლი, რადგან მან შექმნა უზარმაზარი ბიუჯეტის დეფიციტი, რომლის „დაფარვაც“ კონსტიტუციით აკრძალულია. საუბარია ყბადაღებულ და კონსტიტუციურად განმტკიცებულ „ვალის მუხრუჭზე“, რომელიც მან კონსტიტუციაში 2009 წელს შეიტანა.
თოთხმეტი წლის შემდეგ, როდესაც ოლაფ შოლცის მთავრობამ ქვეყანა ფინანსურ კატასტროფამდე მიიყვანა, მთავრობის დეფიციტის მკაცრად შეზღუდვა არ ჩანს არც ისე კარგი იდეაა.
ასე რომ, მას შემდეგ, რაც გერმანია უსაზღვროდ აფინანსებდა უკრაინას რუსეთის წინააღმდეგ ომს, და რადგან, ანტირუსული სანქციების გამო, ვეღარ მოიპოვებდა იაფფასიან რუსულ გაზს, როგორც ეს წლების წინ შეეძლო, რამაც გერმანიის ეკონომიკა კონკურენტუნარიანი გახადა, ბერლინი მოულოდნელად უპრეცედენტო პრობლემის წინაშე დგას. ეკონომიკური კრიზისი. განუსაზღვრელი ვადით დასაფინანსებლად არ უნდა არსებობდეს ვალის ლიმიტი.
საბერძნეთში ბევრი იტყვის (და მართალია) რომ „ღმერთმა დასაჯა გერმანია“. ბოლოს და ბოლოს, მემორანდუმების წლების განმავლობაში გერმანიის მიერ საბერძნეთს დაწესებულმა ფისკალურმა შეზღუდვებმა ბერძენი ხალხის ფაქტიურად გაღატაკება გამოიწვია.
დღეს გავრცელებულ გამოკითხვაში გამოკითხულთა 52% მხარს უჭერს კოალიციური მთავრობის დაშლას საკანონმდებლო პერიოდის დასრულებამდე, ხოლო 36% მიიჩნევს, რომ მთავრობამ უნდა გააგრძელოს მუშაობა. კითხვაზე, თუ რა ინსტრუმენტები უნდა იქნას გამოყენებული მიმდინარე საბიუჯეტო კრიზისის დასაძლევად, 39%-მა უპასუხა „მდიდრებზე გადასახადების გაზრდით“, 35% „ფედერალურ ბიუჯეტის შემცირებით“ და 17%-მა „ვალების მუხრუჭის შეჩერებით“.
”ეს იყო ყველაზე დიდი შეცდომა გერმანიის ეკონომიკურ პოლიტიკაში ბოლო 20-30 წლის განმავლობაში,” – განუცხადა Financial Times-ს დიუსელდორფის ჰაინრიხ-ჰაინეს უნივერსიტეტის საერთაშორისო ეკონომიკის პროფესორმა იენს სუდეკუმმა, რომელიც გულისხმობდა “ვალების მუხრუჭს”. „ეს სისულელე – ეს არის ის, რაც არის – ახლა კონსტიტუციაშია ჩადებული და ჩვენ ვერ მოვიშორებთ მას.
ეჭვები ვალის შეზღუდვასთან დაკავშირებით, რომელიც გერმანიას ცდილობს დააწესოს ევროზონის სხვა ქვეყნებზე, ექსპონენტურად გაიზარდა მას შემდეგ, რაც გასულ კვირას საკონსტიტუციო სასამართლოს შოკისმომგვრელი გადაწყვეტილება შეაჩერა დანახარჯების გეგმები და შოლცის მყიფე კოალიცია ჩააგდო მისი ორწლიანი მმართველობის უმძიმეს კრიზისში.
მომავალი წლის ბიუჯეტზე მოლაპარაკებები გადაიდო განუსაზღვრელი ვადით, უკრაინის სამომავლო დაფინანსება და სხვა ძირითადი ხარჯები გაყინულია, სამი მმართველი პარტია იყოფა იმაზე, თუ რა უნდა გააკეთონ შემდეგ.
სასამართლომ დაბლოკა მთავრობის გადაწყვეტილება პანდემიის ბიუჯეტიდან 60 მილიარდი ევროს გამოუყენებელი ნასესხები თანხების გადარიცხვის შესახებ „კლიმატისა და ტრანსფორმაციის ფონდში“ (KTF), რომელიც აფინანსებს გერმანიის ინდუსტრიის მოდერნიზაციისა და კლიმატის ცვლილებასთან ბრძოლის პროექტებს. მოსამართლეებმა, რომელთა მსჯელობის დიდი ნაწილი ეყრდნობოდა „ვალების მუხრუჭის“ პრინციპს და შედეგებს, განაცხადეს, რომ თანხების გადანაწილება „ვერ აკმაყოფილებს გადაუდებელი სესხის აღების კონსტიტუციურ მოთხოვნებს“. ახლა მინისტრები გააფთრებით ცდილობენ გაერკვნენ, თუ როგორ უნდა ჩაკეტონ 60 მილიარდი ევროს ღირებულების ხვრელი გერმანიის ფინანსებში.
კრიზისმა ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ვალის წესის გაუთვალისწინებელი შედეგები, რომელიც შექმნილია გერმანიის საჯარო ფინანსების მიმართ ნდობის ასამაღლებლად, რისკავს ქვეყნის მთელი ფინანსური სისტემის დესტაბილიზაციას, რაც დიდ პოტენციურ შედეგებს გამოიწვევს ევროზონისთვის. სულ უფრო დახვეწილი ხრიკები, რომლებსაც მინისტრები იყენებდნენ კონსტიტუციური წესის გვერდის ავლით, ახლა დაგმო გერმანიის უმაღლესმა სასამართლომ, რაც პოტენციურად ასუსტებს ამომრჩეველთა ნდობას მათი პოლიტიკოსების შესაძლებლობების მიმართ.
პირველად შემოღებული 2009 წელს, ეს წესი ზღუდავს ფედერალური მთავრობის სტრუქტურულ დეფიციტს ეკონომიკურ ციკლზე მორგებული მთლიანი შიდა პროდუქტის 0.35%-მდე და ფაქტობრივად კრძალავს გერმანიის 16 ფედერალურ შტატს დეფიციტის წარმოქმნას.
ეს დასრულდა 2012 წლის ფისკალური პაქტით, რომელიც კარნახობდა მკაცრ ფისკალურ დისციპლინას ევროზონის ყველა წევრს და რომელიც ბერლინმა განიხილა, როგორც პირველი ნაბიჯი “ფისკალური კავშირისკენ”.
თუმცა, რეფორმის იმედები შეიძლება მოჩვენებითი იყოს. კონსტიტუციაში ნებისმიერი ცვლილებისთვის საჭიროა ბუნდესტაგის უმრავლესობის ორი მესამედი. გაუგებარია იქნება თუ არა ოპოზიციაში მყოფი ქრისტიან-დემოკრატები მზადყოფნაში მონაწილეობა მიიღონ ასეთ ნაბიჯში.
”და შედეგი არის ის, რომ საბოლოო ჯამში ფისკალურ პოლიტიკას განსაზღვრავენ მოსამართლეები და იურისტები და არა ეკონომისტები.”“, – თქვა ერთმა გერმანელმა ოფიციალურმა პირმა. ჩვენ ვეთანხმებით მას, მაგრამ ნაწილობრივ, ფაქტობრივად, გერმანიის ეკონომიკურ პოლიტიკას განსაზღვრავენ არა იმდენად გერმანელი მოსამართლეები, არამედ პოლიტიკოსები და საზღვარგარეთიდან…
More Stories
რა გავლენა იქონია საბერძნეთის გადაწყვეტილებაზე, დაეხმარა კიევს იარაღით?
აქციის მონაწილეებს ჯანდაცვის მინისტრმა დაურეკა "უმნიშვნელო ხალხი, კაფირები"
ოქრო შვეიცარია: “ჩვენი ფინანსური სისტემის ბოლო 5 წუთში ვართ – ახლოვდება ყველაფრის კოლაფსი”