14/05/2024

Athens News

ახალი ამბები საბერძნეთიდან ქართულ ენაზე

ახალგაზრდა ასწლეულები? რას აჩვენებს ახალი კვლევა ბერძნებსა და დღეგრძელობას შორის კავშირზე


ჩვენი ახალგაზრდობა, როგორც ჩანს, იზრდება წლების მიუხედავად, რაც გვაძლევს შესაძლებლობებს, რაც ადრე არ გვქონია. ხოლო ისინი, ვინც 100 წლის წინ ძველ მოხუცებად ითვლებოდნენ, აღმოჩნდებიან საშუალო ასაკის ადამიანები.

როდესაც ვიგებთ ზედმეტად ასაკოვან მარათონზე მორბენალს ან 80 წლის სტუდენტს, ვხვდებით, რომ ძალიან საინტერესო დროში ვცხოვრობთ, როცა ასაკობრივი სტერეოტიპები იშლება. სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობაზე წლების დამატებით რამდენიმე წლით ადრე გადაიდება ეგრეთ წოდებული სიბერე. მაგრამ რას ნიშნავს ეს კაცობრიობისთვის? როდის ვხდებით და ვგრძნობთ თავს მართლა მოხუცებულად? რა დამატებითი შესაძლებლობები გვაქვს დღეს, როგორც მოზრდილებს, რომლებიც აქამდე არ არსებობდა?

ხანდაზმული სპორტსმენების მაგალითები ძალიან მეტყველებს მენტალიტეტის ცვლილებაზე: დღეგრძელობას აქვს აზრი, სანამ ის სიამოვნებას გვანიჭებს და არ გვაშორებს შეუსრულებელ სურვილებს. ფაუჯა სინგჰი, ახლა 112 წლის, არის მსოფლიოში ყველაზე ხანდაზმული მარათონის მორბენალი, რომელმაც სირბილი 89 წლის ასაკში დაიწყო და 100 წლამდე განაგრძო სირბილი. საბერძნეთში, სტელიოს პრასასმა, რომელმაც მარათონი 59 წლის ასაკში დაიწყო და ახლა, 92 წლის ასაკში, 32 რბოლა დაასრულა.

ხანგრძლივობასთან დაკავშირებული ახალი ტენდენციების იდენტიფიცირების შემდეგ, NN-მა ჩაატარა სიცოცხლის ხანგრძლივობა, რომელმაც დაადგინა, რომ ჩვენს დროში ადამიანი შეიძლება ჩაითვალოს მოხუცად არა უადრეს 72 წლისა.

ჩვენი ახალგაზრდობა იძენს წლებს, აძლევს შესაძლებლობებს, რაც აქამდე არ გვქონდა. ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ტენდენციაა ასაკობრივი ცრურწმენების განადგურება: ადრინდელ ხანაში სიბერე შეიძლებოდა დაბრკოლება ყოფილიყო სურვილების ასრულებაში, მაგრამ დღეს სურათი უკვე იწყებს შეცვლას.

როგორც NN Longevity Survey-ში აღინიშნა, მაშინ როცა ადრე ადამიანები იზრდებოდნენ აუხდენელი ოცნებებითა და სურვილებით, რადგან არც ასაკი და არც საზოგადოება არ აძლევდა მათ ამის რეალიზებას, ახლა მათ შეუძლიათ ხელში აიღონ სადავეები და აისრულონ თავიანთი სურვილები. მაგრამ ეს მოითხოვს სწორ მხარდაჭერას გააზრებულ დაგეგმვასთან ერთად.

ამ კონტექსტში პროფესიის შეცვლა სიბერეშიც არის შესაძლებელი, თუ დამატებით ტრენინგში ჩადებთ დროსა და ფულს. იგივეა ტრენინგის შემთხვევაშიც: ჩვენ ვრჩებით რელევანტური და ინფორმირებული ჩვენს პროფესიულ სფეროში, თუ სისტემატურად ვსწავლობთ, მივყვებით თანამედროვე ტენდენციებს და ახალ ტექნოლოგიებს. უფრო მეტიც, ჩვენს დროში, როცა ხელოვნური ინტელექტის რიგი დგება, განსაკუთრებით აქტუალური ხდება მთელი ცხოვრების მანძილზე სწავლის საჭიროება. კარგით თუ ცუდით, ჩვენ ვცხოვრობთ კონკურენციის ეპოქაში და ამან არ უნდა გვაწუხებდეს.

მაშასადამე, აშკარაა, რომ აზრიანი და ხანგრძლივი ცხოვრება შემთხვევითი არ არის. ეს მოითხოვს გამბედაობას და საბაზისო – ყოველ შემთხვევაში – ფინანსურ მომზადებას. როგორც კვლევა მართებულად მიუთითებს, დღევანდელი სითხე გვაძლევს ცვლილების ძალითა და დარწმუნებით, რომ ჩვენ შეგვიძლია ავიღოთ ცხოვრებაზე კონტროლი და განვსაზღვროთ ის ისე, როგორც წარმოგვიდგენია და ვოცნებობთ. ბერძნები უკვე ამბობენ, რომ მათი 69% მზადაა დიდხანს იცხოვროს, ხოლო 35% მზადაა ცხოვრების წესში მკვეთრი ცვლილებები შეიტანოს. მაგრამ ჭეშმარიტი წარმატება მოდის ნებისყოფისა და სისტემატური დაგეგმვისგან.

ყოველივე ამის შემდეგ, დასაქმების კონსულტაციის სფეროს ექსპერტების აზრით, კარიერის შეცვლა ნებისმიერ ასაკში არის მოვლენა, რომელიც შეიძლება მოხდეს ნებაყოფლობით ან უნებლიედ. თუმცა, ისეთი ინსტრუმენტების წყალობით, როგორიცაა რეორიენტაცია, თავად ბაზრის შესაძლებლობების შესაბამისად, უცნობი შეიძლება გადაიქცეს რეალურ პერსპექტივად. როგორც წესი, ყველაზე წარმატებული კარიერული ცვლილება არის ის, რომელიც იღებს თანამშრომლის გამოცდილებას და ტრენინგს და გადააქვს მას სხვა სფეროში.

ამრიგად, ასაკის შესახებ სოციალური სტერეოტიპების დაძლევით, ჩვენ ვიღებთ თავისუფლებას, მაქსიმალურად ვმართოთ ჩვენი ცხოვრება. ასე რომ, თუ დედა გადაწყვეტს უნივერსიტეტში წასვლას შვილების სახლიდან გასვლისთანავე, მას შეუძლია და უნდა გააკეთოს. შესაძლოა, ობიექტურად ვცხოვრობთ რთულ და რთულ დროში, მაგრამ სხვა თვალსაზრისით, ის ასევე პრივილეგირებულია, რადგან გვაძლევს ხელსაწყოებს ცხოვრების მრავალი კარგი წლისთვის.

მაგრამ რა არის ის, რაც გვაბერებს ან არ გვაბერებს? პირველი, უპრობლემოდ პასუხი, რომელსაც NN კვლევა გვაწვდის არის: „რას ვგრძნობთ“. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ჩვენი ფიზიკური მდგომარეობის გარდა, მნიშვნელოვანია ჩვენი ემოციური და ფსიქოლოგიური მდგომარეობა. ჩვენ ვართ ის, რასაც „გამოვიყურებით“ და, რაც მთავარია, როგორ ვგრძნობთ თავს. და თუ ვიმსჯელებთ ფაუჯა სინგისა და სტელიოს პრასას შემთხვევის მიხედვით, ჩვენ მთელი ცხოვრება წინ გვაქვს, რომ ახალგაზრდები ვიყოთ…



Source link

Verified by MonsterInsights