საბერძნეთის პარლამენტში მანდატების 15% მემარჯვენე პარტიებმა დაიკავეს

სისტემის საშინელება მემარჯვენეების გაჩენისას აშკარაა, რადგან წუხანდელი დღიდან ცდილობს სამი მემარჯვენე პარტია – ბერძნული სოლუშენი, პობედა და სპარტანელები – წარმოაჩინოს… ულტრამემარჯვენეებად.

სამი პარტია, რომელიც შევიდა პარლამენტში, მემარჯვენე პარტიებთან ერთად, რომლებიც პარლამენტის მიღმა დარჩნენ, როგორიცაა აფროდიტი ლათინოპულუს „ლოგიკის ხმა“ („Φωνή Λογικής“) და პ. ემფიეცოღლუსა და კ. ბოგდანუს პარტია. მიიღო სულ 15%-ზე მეტი! პროცენტი, რომელიც, სავარაუდოდ, კიდევ უფრო გაიზრდება უახლოეს წლებში, რაც დამოკიდებულია პოლიტიკურ მოვლენებზე.

ეს ასევე აჩვენებს იმ პოტენციალს, რომელიც შეიძლება ჰქონდეს ყველა მემარჯვენე პარტიის ერთად კოალიციას. უბრალო მათემატიკით, კოალიციას რომ შექმნიდნენ, პარლამენტში წარმომადგენლობის მხრივ მესამე პარტია იქნებოდა.

რაც შეეხება „ბერძნულ გადაწყვეტილებას“ (Ελληνική λύση), კირიაკოს ველოპულოსმა შიდა კრიზისიდან ზარალის გარეშე გამოსვლა შეძლო, რომელშიც მისი პარტია ორი თვის წინ აღმოჩნდა, პ.სარაკის და ს.ცუმას მსგავსი ტრანსფერების წყალობით. მან შეინარჩუნა თავისი ელექტორალური ძალა, მიუხედავად იმისა, რომ მასზე ზეწოლა იყო “გამარჯვების” (“Νίκη”) და “სპარტანელების” (“Σπαρτιάτες”), რომლებიც ორივეს მოხვდნენ პარლამენტში და აქვთ საერთო საარჩევნო “ფონდი”.

“სპარტელები” ბევრისთვის მოულოდნელი იყო არჩევნებში, მაგრამ სინამდვილეში ასე არ არის, რადგან ამ პარტიამ მიიღო ილიას კასიდიარის მხარდაჭერა, რაც ნიშნავს, რომ მისმა ყველა ამომრჩეველმა მისცა ხმა ამ პარტიას.

“ბერძნების” გამორიცხვამდე (“Ελλήνων”) ილიას კასიდიარის გამოკითხვამ აჩვენა, რომ მის პარტიას შეუძლია ხმების 5% მოიგოს. შედეგად, აღმოჩნდა, რომ ამ ამომრჩეველთა უმრავლესობამ პირველ არჩევნებზე ხმა არ მისცა და მცირე ნაწილმა აირჩია „გამარჯვება“.

თუმცა, სპარტელების მოსვლასთან ერთად, ამ ამომრჩევლებმა კვლავ მიიღეს საარჩევნო გასვლა და მასობრივად წავიდნენ იმ პოსტზე, რომელსაც საბოლოოდ მისცეს ხმა. პარტიამ მიიღო იმპულსი, რამაც მას საშუალება მისცა 20 დღის განმავლობაში მნიშვნელოვნად გადალახოს პარლამენტში შესვლის ბარიერი.

პობედაზე გარკვეული ზეწოლა განხორციელდა, რადგან მისი ამომრჩევლების ნაწილი, რომელიც ელიას კასიდიარის ელექტორატიდან იყო, სპარტელებზე იყო ორიენტირებული. თუმცა მან მოახერხა თავისი დომინანტი საარჩევნო მასის შენარჩუნება და პარლამენტის ბარიერის გადალახვა.

სისტემას შეშფოთების ყველა მიზეზი აქვს, რადგან, იმისდა მიხედვით, თუ რა მოხდება შემდეგ, შეიძლება გაიზარდოს მემარჯვენე პარტიების წილი არჩევნებში. მაისის პირველ არჩევნებზე მათი გაძევებაც კი გადაიხადეს აფროდიტი ლათინოპულუს „ლოგიკის ხმამ“ და პ.ემფიეცოღლუ-კ.ბოგდანოსის „პატრიოტულმა კოალიციამ“. არჩევნებში რომ მიეღოთ მონაწილეობა, ამ ორ პარტიას ბევრად უკეთ შეიძლებოდა მომხდარიყო, რადგან ბევრად უკეთესი სასტარტო პოზიციიდან დაიწყებდნენ და იმიჯს არ შელახავდნენ, რადგან მათი გარიცხვის მიზეზები დასახელდა. უხეში დარღვევებით, ყოველ შემთხვევაში, ამაში დარწმუნებულია მათი ამომრჩეველი.

Ცნობისთვის. ახალი დემოკრატიის პარტიის დახასიათება, როგორც კონსერვატიული (ან მემარჯვენე) ძალიან საკამათოა. მართლაც, გარდა იმისა, რომ მას მხარს უჭერს დიდი კაპიტალი, მისი ქმედებები და რეალური პოლიტიკა, ზოგადად, შეესაბამება ლიბერალური პარტიის მახასიათებლებს აშკარად მარცხნივ გადახრით.

Source link