ექვსი თვის გოგონა პატრას საუნივერსიტეტო საავადმყოფოს რეანიმაციულ განყოფილებაში გარდაიცვალა. გულდამძიმებულმა ბავშვის მშობლებმა მიიღეს გაბედული გადაწყვეტილება, ჩუქნიდნენ ბავშვის ორგანოებს.
ERT-ის მიერ მოწოდებული ინფორმაციის თანახმად, ბავშვი საავადმყოფოში ერთი კვირის განმავლობაში იმყოფებოდა, მაგრამ ექიმების მცდელობის მიუხედავად, ის საბოლოოდ გარდაიცვალა. პირველად, უნგრელი ექიმების გუნდთან ერთად, პატარა ირინას ღვიძლი, რომელიც გარდაცვალების წინა დღეს მოინათლა, ბუდაპეშტში გაემგზავრება. თუ ყველაფერი კარგად წავა, მისი თირკმელები გადაუნერგავენ მიმღებს, რომელიც ცხოვრობს ნიდერლანდებში. აღსანიშნავია, რომ გოგონას კორონავირუსი დაუდგინდა, თუმცა მისი გარდაცვალების მიზეზი მიკრობული ინფექცია გახდა.
ბოლო დროს საბერძნეთში გააძლიერა პოზიცია ორგანოების დონორობით. მაგრამ სულ ახლახან, წლების წინ, ჩვენს ქვეყანაში ბოლო ადგილზე იყო ევროპაში. როგორც Athens News-მა ადრე დაწერა, საბერძნეთი ორგანოების დონაციის მხრივ ევროპაში ბოლო ადგილზეა. „ორგანოების დონაციის მხრივ ევროპაში ბოლო ვართ: მილიონზე ოთხი დონორი. და ეს იმისდა მიუხედავად, რომ სხვა ქვეყნებში, როგორიცაა პორტუგალია, იტალია და ესპანეთი, სტატისტიკის მიხედვით, 28-30 დონორია“, – ამბობს ანდრეას კარამპინისი, ტრანსპლანტაციის ეროვნული ორგანიზაციის გამგეობის თავმჯდომარე, რომელიც მუშაობს სოციალურ საკითხებში მუდმივმოქმედ კომიტეტში. საკითხებში (Diarki Komision Social Υποθέσεων) „ჩვენ ასევე გვაქვს რესურსების დიდი დანაკარგი საზღვარგარეთ. არსებული მდგომარეობა გაუმჯობესდა ბოლო ორი წლის განმავლობაში, რადგან გვაქვს 35%. დონორთა რაოდენობის ზრდა, და ეს გამოწვეულია Onsassis Foundation-ის კერძო ინიციატივით, რომელმაც გადმოგვცა 100 000 ევროს თანხა. ამან საშუალება მოგვცა საბერძნეთში ყველა ინტენსიური თერაპიის განყოფილება გაგვეერთიანებინა ონასისის ჰოსპიტალთან, სადაც მე ვარ ინტენსიური თერაპიის განყოფილების დირექტორი“.
EOM-ის თავმჯდომარემ სააგენტოს მეშვეობით დაფინანსებაზეც ისაუბრა ESPA, სადაც ნათქვამია: „ჯანმრთელობის სამინისტრომ ტრანსპლანტაციის ეროვნულ ორგანიზაციას გადასცა ეროვნული სტრატეგიული გეგმა, რომელიც მოიცავს 2,5 წლიან პერიოდს. გეგმა შეისწავლეს და დაამტკიცეს ექსპერტებმა, რის შემდეგაც დამტკიცდა. პროგრამა ESPA მიიღებს კანონებს და შექმნის პირობებს ქსოვილებისა და უჯრედების ტრანსპლანტაციის ყველა ცენტრის ფუნქციონირებისთვის, რაც უმეტეს ქვეყნებში ევროპული რეგულაციების საფუძველზე ხორციელდება.
პროგრამა 2017 წლის სექტემბერში დაიწყო. მომდევნო რამდენიმე თვის განმავლობაში გაათავისუფლეს ახალი დონორის ბარათირომლის მიზანია გარდაცვლილის ახლობლების დახმარება დონაციის კუთხით ფსიქოლოგიური ბარიერის დასაძლევად.
„ტრანზაქციების დაბალი რაოდენობის ერთ-ერთი მიზეზი არის ბერძნული საზოგადოების ნეგატიური დამოკიდებულება ტრანსპლანტაციისა და ორგანოების დონაციის მიმართ. ჩვენს ქვეყანაში ცოტა ადამიანია მზად, გარდაცვალების შემდეგ გადასცეს ორგანოები სხვა ადამიანების გადარჩენის მიზნით.“ – ამბობს ბატონი კარამპინისი.
თუმცა, მიმღებები, რომლებსაც “მეორე სიცოცხლე” მიეცათ, მადლობას უხდიან მშობლებს გარდაცვლილს, რომელიც გამოავლინა წყალობა და თანაგრძნობა მეზობელს.
ევროპის ქვეყნებში, აშშ-ში, კანადაში, ავსტრალიაში ყოველწლიურად ათიათასობით ადამიანს გადაარჩენს ტრანსპლანტაცია. ბევრი მაცხოვრებელი ეთანხმება ტრანსპლანტაციას და გამოთქვამს სურვილი გახდეს ორგანოების დონორი სიკვდილის შემდეგ. შეერთებულ შტატებში ჩვეულებრივია თქვენი სურვილის მითითება მართვის მოწმობაში. ისრაელში, ირლანდიაში, პოლონეთში არის დონორის ბარათი – პატარა ბარათი, რომლის ჩასმაც შესაძლებელია საფულე. ბელგიაში არსებობს თანხმობის პრეზუმფცია: თუ პირს სიცოცხლის განმავლობაში არ მოაწერა ხელი ორგანოების დონაციაზე უარის შესახებ, მისი ორგანოები შეიძლება გადაინერგოს სხვა ადამიანებს. ნების გამოხატვის ეს მეთოდი მოქმედებს ევროპის ბევრ სხვა ქვეყანაში.
ევროკავშირში გადანერგვის ოპერაციის მოლოდინში დაახლოებით 50 000 ადამიანია, ყოველდღიურად 12 ევროპელი იღუპება ოპერაციის დალოდების გარეშე. აშშ-ში დაახლოებით 120 ათას ადამიანს სჭირდება ტრანსპლანტაცია, ყოველდღიურად 21 ამერიკელი იღუპება ტრანსპლანტაციის მოლოდინის გარეშე.
ორგანოთა გადანერგვა ბევრ სიცოცხლეს გადაარჩენს. ამ ოპერაციისას ერთი ადამიანის (დონორის) ჯანსაღი ორგანო გადანერგილია მეორე ადამიანზე (მიმღებზე), რომელშიც ეს ორგანო არ მუშაობს. როგორც წესი, დონორი არის გარდაცვლილი ადამიანი, რომელსაც დაუდგინდა ტვინის სიკვდილი, მაგრამ ზოგიერთ შემთხვევაში, მაგალითად, თირკმლის გადანერგვისას, ცოცხალი მოხალისე შეიძლება იყოს დონორიც. ეს ჩვეულებრივ მიმღების ერთ-ერთი უახლოესი ნათესავია. მხოლოდ მთელი საზოგადოების მხარდაჭერა შეუძლია გადარჩენაში დაეხმაროს მათ, ვისაც ორგანოთა გადანერგვა სჭირდება. ამიტომ, ადამიანები, რომლებიც სიცოცხლის განმავლობაში დათანხმდნენ, გადასცენ ორგანოები სიკვდილის შემდეგ გადანერგვისთვის, ძალიან მნიშვნელოვანია.
როდესაც პირველი გადანერგვა განხორციელდა, ეკლესიებმა სერიოზული მორალური და ეთიკური წინააღმდეგობები წამოჭრეს. მაგრამ დღეს მათ გადახედეს თავიანთ პოზიციებს. ევანგელურ ეკლესია ზოგადად მიესალმება მშობიარობის შემდგომ შემოწირულობას. პაპი ბენედიქტ XVI ამას უწოდებს “მოყვასის სიყვარულის აქტს”. ტახტზე არჩევამდე მას თავად ჰქონდა დონორის მოწმობა.
პავოსლავის ეკლესიამ განამტკიცა თავისი პოზიცია სოციალური კონცეფციის საფუძვლებში: „ორგანოებისა და ქსოვილების მშობიარობის შემდგომი დონაცია შეიძლება გახდეს სიყვარულის გამოვლინება, რომელიც სცილდება სიკვდილს. ამგვარი შემოწირულობა ან ანდერძი არ შეიძლება ჩაითვალოს ადამიანის ვალდებულებად. ახსნის მორალური მისაღებია. თუ პოტენციური დონორის ნება არ არის ცნობილი ექიმებისთვის, მათ უნდა გაარკვიონ მომაკვდავი ან გარდაცვლილი ადამიანის ნება, საჭიროების შემთხვევაში დაუკავშირდნენ მის ახლობლებს. ”
EOM-ის თავმჯდომარემ სააგენტოს მეშვეობით დაფინანსებაზეც ისაუბრა ESPA, სადაც ნათქვამია: „ჯანმრთელობის სამინისტრომ ტრანსპლანტაციის ეროვნულ ორგანიზაციას გადასცა ეროვნული სტრატეგიული გეგმა, რომელიც მოიცავს 2,5 წლიან პერიოდს. გეგმა შეისწავლეს და დაამტკიცეს ექსპერტებმა, რის შემდეგაც დამტკიცდა. პროგრამა ESPA მიიღებს კანონებს და შექმნის პირობებს ქსოვილებისა და უჯრედების ტრანსპლანტაციის ყველა ცენტრის ფუნქციონირებისთვის, რაც უმეტეს ქვეყნებში ევროპული რეგულაციების საფუძველზე ხორციელდება.
პროგრამა 2017 წლის სექტემბერში დაიწყო. მომდევნო რამდენიმე თვის განმავლობაში გაათავისუფლეს ახალი დონორის ბარათირომლის მიზანია გარდაცვლილის ახლობლების დახმარება დონაციის კუთხით ფსიქოლოგიური ბარიერის დასაძლევად.
„ტრანზაქციების დაბალი რაოდენობის ერთ-ერთი მიზეზი არის ბერძნული საზოგადოების ნეგატიური დამოკიდებულება ტრანსპლანტაციისა და ორგანოების დონაციის მიმართ. ჩვენს ქვეყანაში ცოტა ადამიანია მზად, გარდაცვალების შემდეგ გადასცეს ორგანოები სხვა ადამიანების გადარჩენის მიზნით.“ – ამბობს ბატონი კარამპინისი.
თუმცა, მიმღებები, რომლებსაც “მეორე სიცოცხლე” მიეცათ, მადლობას უხდიან მშობლებს გარდაცვლილს, რომელიც გამოავლინა წყალობა და თანაგრძნობა მეზობელს.
ევროპის ქვეყნებში, აშშ-ში, კანადაში, ავსტრალიაში ყოველწლიურად ათიათასობით ადამიანს გადაარჩენს ტრანსპლანტაცია. ბევრი მაცხოვრებელი ეთანხმება ტრანსპლანტაციას და გამოთქვამს სურვილი გახდეს ორგანოების დონორი სიკვდილის შემდეგ. შეერთებულ შტატებში ჩვეულებრივია თქვენი სურვილის მითითება მართვის მოწმობაში. ისრაელში, ირლანდიაში, პოლონეთში არის დონორის ბარათი – პატარა ბარათი, რომლის ჩასმაც შესაძლებელია საფულე. ბელგიაში არსებობს თანხმობის პრეზუმფცია: თუ პირს სიცოცხლის განმავლობაში არ მოაწერა ხელი ორგანოების დონაციაზე უარის შესახებ, მისი ორგანოები შეიძლება გადაინერგოს სხვა ადამიანებს. ნების გამოხატვის ეს მეთოდი მოქმედებს ევროპის ბევრ სხვა ქვეყანაში.
ევროკავშირში გადანერგვის ოპერაციის მოლოდინში დაახლოებით 50 000 ადამიანია, ყოველდღიურად 12 ევროპელი იღუპება ოპერაციის დალოდების გარეშე. აშშ-ში დაახლოებით 120 ათას ადამიანს სჭირდება ტრანსპლანტაცია, ყოველდღიურად 21 ამერიკელი იღუპება ტრანსპლანტაციის მოლოდინის გარეშე.
ორგანოთა გადანერგვა ბევრ სიცოცხლეს გადაარჩენს. ამ ოპერაციისას ერთი ადამიანის (დონორის) ჯანსაღი ორგანო გადანერგილია მეორე ადამიანზე (მიმღებზე), რომელშიც ეს ორგანო არ მუშაობს. როგორც წესი, დონორი არის გარდაცვლილი ადამიანი, რომელსაც დაუდგინდა ტვინის სიკვდილი, მაგრამ ზოგიერთ შემთხვევაში, მაგალითად, თირკმლის გადანერგვისას, ცოცხალი მოხალისე შეიძლება იყოს დონორიც. ეს ჩვეულებრივ მიმღების ერთ-ერთი უახლოესი ნათესავია. მხოლოდ მთელი საზოგადოების მხარდაჭერა შეუძლია გადარჩენაში დაეხმაროს მათ, ვისაც ორგანოთა გადანერგვა სჭირდება. ამიტომ, ადამიანები, რომლებიც სიცოცხლის განმავლობაში დათანხმდნენ, გადასცენ ორგანოები სიკვდილის შემდეგ გადანერგვისთვის, ძალიან მნიშვნელოვანია.
როდესაც პირველი გადანერგვა განხორციელდა, ეკლესიებმა სერიოზული მორალური და ეთიკური წინააღმდეგობები წამოჭრეს. მაგრამ დღეს მათ გადახედეს თავიანთ პოზიციებს. ევანგელურ ეკლესია ზოგადად მიესალმება მშობიარობის შემდგომ შემოწირულობას. პაპი ბენედიქტ XVI ამას უწოდებს “მოყვასის სიყვარულის აქტს”. ტახტზე არჩევამდე მას თავად ჰქონდა დონორის მოწმობა.
პავოსლავის ეკლესიამ განამტკიცა თავისი პოზიცია სოციალური კონცეფციის საფუძვლებში: „ორგანოებისა და ქსოვილების მშობიარობის შემდგომი დონაცია შეიძლება გახდეს სიყვარულის გამოვლინება, რომელიც სცილდება სიკვდილს. ამგვარი შემოწირულობა ან ანდერძი არ შეიძლება ჩაითვალოს ადამიანის ვალდებულებად. ახსნის მორალური მისაღებია. თუ პოტენციური დონორის ნება არ არის ცნობილი ექიმებისთვის, მათ უნდა გაარკვიონ მომაკვდავი ან გარდაცვლილი ადამიანის ნება, საჭიროების შემთხვევაში დაუკავშირდნენ მის ახლობლებს. ”
More Stories
რატომ არ მიდიან კატები თქვენს ხელში და არ უყვართ მოფერება?
როდის იწყება სიბერე? ამ კითხვაზე პასუხი ასაკთან ერთად იცვლება.
საბერძნეთში პროფესიონალ დიეტოლოგთა ასოციაცია შეიქმნება