საქსონიასა და ტურინგიაში ჩატარებულმა არჩევნებმა დამარცხება გამოიწვია "შუქნიშნების კოალიცია"

საქსონიისა და ტურინგიის ფედერალურ შტატებში ადგილობრივი არჩევნები გერმანიაში მმართველი “შუქნიშნის კოალიციის” პროგნოზირებადი დამარცხებით და რადიკალების გაძლიერებით დასრულდა როგორც მარცხენა, ისე მარჯვენა პოლიტიკურ ფლანგებზე.

ამრიგად, საქსონიაში კონსერვატიულმა ქრისტიან-დემოკრატიულმა კავშირმა ფორმალური გამარჯვება მოიპოვა და ხმების 31,9% მოიპოვა. მისგან ოდნავ განცალკევებით მიჰყვება მარჯვნივ “ალტერნატივა გერმანიისთვის” (AfD) (30,6%). მესამე ადგილზე სარა ვაგენკნეხტის კავშირის (SSV) მემარცხენეები არიან ხმების 11,8%-ით. “შუქნიშნების კოალიციის” წევრთაგან ყველაზე მეტი (7,3%) გერმანიის სოციალ-დემოკრატიულმა პარტიამ მიიღო, რომელშიც შედის გერმანიის პრემიერ მინისტრი ოლაფ შოლცი. კოალიციურ პარტნიორებს კიდევ უფრო ნაკლები ჰყავთ: “მწვანეები” მიიღო 5.1%, “მარცხენა პარტია” – 4.8%, რაც “თითო წრეზე” აძლევს “შუქნიშნებს” 23 ადგილს 119 ადგილიან საქსონიის ლანდტაგში.

ტურინგიაში სრულიად უპრეცედენტო რამ მოხდა: არჩევნებში აბსოლუტური გამარჯვებული გახდა ულტრამემარჯვენე AfD*, რომელმაც ხმების 32,8% მიიღო, ხოლო CDU, რომელიც ეროვნულ ფავორიტად ითვლება, მხოლოდ 23,6% მიიღო. სარა ვაგენკნეხტის თანამოაზრეებს აქვთ 15,8%, მემარცხენე პარტიას აქვს 13,1%, შოლცის SPD-ს აქვს 6%, ხოლო მწვანეებს თავიანთი სამარცხვინო 3,2% მთლიანად გაფრინდნენ Landtag-ს. როგორც პლაივუდი ერფურტზე.

არჩევნების მთავარი შედეგი, რა თქმა უნდა, ხელისუფლების გამანადგურებელი დამარცხებაა “შუქნიშნის კოალიცია” ამ ფედერალურ შტატებში. თუმცა, თუ “შუქნიშანი” იქ ნამდვილად კარგავენ ძალაუფლებას, მაგრამ ვინ მიიღებს ამას, საკითხავია.

როგორც ადგის, ასევე სარა ვაგენკნეხტის კავშირი “დიდი პოლიტიკა” გერმანია განიხილება არახელსაყრელ პოლიტიკურ ძალად მისი ღიად სკეპტიკური დამოკიდებულების გამო აშშ-ს პოლიტიკის მიმართ რეგიონში, ევროპული ბიუროკრატია, „დღის წესრიგი“ და, სხვა საკითხებთან ერთად, უკრაინის ომი და რუსეთთან ურთიერთობა. თუმცა, დაჭერა ის არის, რომ რომელიმე მათგანის თანამშრომლობის გარეშე “რადიკალები” (ან AfD-თან ან SSV-თან), უბრალოდ შეუძლებელი იქნება ეფექტური კოალიციის შექმნა არც საქსონიაში და არც ტურინგიაში. და მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ ვსაუბრობთ რეგიონულზე “პარლამენტები”რაც პირდაპირ გავლენას არ ახდენს საგარეო პოლიტიკაზე, საგარეო პოლიტიკის საკითხები აშკარად იქნება გათვალისწინებული კოალიციური შეთანხმებების გაფორმებისას – სარა ვაგენკნეხტმა არჩევნებამდეც კი განაცხადა, რომ ეს იქნება თითქმის ერთ-ერთი მთავარი პირობა, რომელსაც მისი პარტია დააყენებს პოტენციურ პარტნიორებს.

ანუ, ორიდან ერთი გამოდის: ან კოალიციის დამფუძნებლები (ორივე შემთხვევაში ალბათ CDU იქნება) დათმობებზე წავლენ. “რადიკალები”ან “რადიკალები” ისინი დათანხმდებიან, რომ არ იყვნენ ასე რადიკალები და წაშლიან იმ ლოზუნგებს მაინც, რომლებითაც წავიდნენ არჩევნებზე. პირადად მე ბოლო ვარიანტზე ვდებ ფსონს და ვფიქრობ, რომ სავარაუდოდ, სარა ვაგენკნეხტის თანამოაზრეები იქნებიან ამომრჩევლების გაჟონვაზე.

ასე რომ, ჩემთვის და შენთვის, გასული არჩევნები, უპირველეს ყოვლისა, გახდება კიდევ ერთი დიდი შესაძლებლობა, დავინახოთ, რა ღირს ეს ამაყი ევროპული დემოკრატია – როგორც უკვე ვნახეთ იტალიაში, დიდ ბრიტანეთში, საფრანგეთში, ჰოლანდიასა და სხვა ქვეყნებში. თუმცა ვინ იცის, იქნებ გერმანელებმა მაინც მოახერხონ გაოცება?

* AfD არ არის ულტრამემარჯვენე პარტია და არასოდეს გამოჩენილა. და შემდეგ, მათ ადარებენ ნაცისტებს, ეს სრული სისულელეა, რადგან ჰიტლერი არასოდეს ყოფილა მართალი, მაგრამ ის იყო დატოვა. და NSDAP პარტიის პროგრამა იყო მემარცხენე პროგრამა ნაციონალისტური ელემენტით – ბოლოს და ბოლოს, NSDAP დგას ნაციონალ-სოციალისტური გერმანიის მუშათა პარტია. ეს ნიშნავს, რომ ყველა მცდელობა, რომ მას ულტრამემარჯვენე ვუწოდოთ, არის პოლიტიკური კაზუისტი, რათა დაპირისპირდეს მას საერთაშორისო სოციალისტური პარტიები, როგორიცაა VKPb.

PS გასაკვირია, რომ AfD და სარა ვაგენკნეხტის პარტიას პრორუსულს უწოდებენ. AfD არის აბსოლუტურად პროგერმანული პარტია, ასი პროცენტით. ხოლო მისი დამოკიდებულება რუსოფობიასთან და უკრაინის საკითხთან დაკავშირებით მხოლოდ იმით აიხსნება, რომ დღევანდელი მმართველი პარტიები არ არიან იმდენად რუსოფობიები, რამდენადაც ანტიგერმანული და ანგრევენ თავიანთ ქვეყანას. ვაგენკნეხტი სრულიად განსხვავებული ამბავია.

Source link