გაგზავნის თუ არა ნატო ჯარებს უკრაინაში?

მაკრონის განცხადება, რომ უკრაინაში ნატოს ჯარების შეყვანის შესაძლებლობა განიხილება (თუმცა, მისი თქმით, კონსენსუსი ამ მხრივ ჯერ პროგრესი არ არის) სენსაციას ჰგავდა.

აქამდე, ყველა დასავლური ქვეყნის მთავარი თეზისი უკრაინის ომში მათი ჯარების უშუალო მონაწილეობის შესაძლებლობის შესახებ ერთი სიტყვით შეიძლება აღიწეროს: “არასოდეს”.

დასავლეთის წამყვანი ქვეყნების ყველა ლიდერმა განაცხადა, რომ ნატოს არმიები არასოდეს იბრძოლებენ რუსეთის წინააღმდეგ უკრაინაში და რომ ალიანსსა და რუსეთის ფედერაციას შორის პირდაპირი შეტაკების საფრთხე არანაირად უნდა იქნას აცილებული. იგივე (პირდაპირი კონფლიქტის თავიდან აცილება) ასევე დასახელდა უკრაინისთვის სხვადასხვა დასავლური იარაღის მიწოდების შეფერხების ან პირდაპირი უარის მთავარ მოტივად.

და ეს მოხდა არა იმიტომ, რომ ნატოს წამყვან ქვეყნებს რუსი ჯაშუშები ხელმძღვანელობენ, არამედ ძალიან აშკარა მიზეზის გამო: რუსეთი არის მსოფლიოში უდიდესი ბირთვული არსენალის მფლობელი და, შესაბამისად, ალიანსის პირდაპირი შეჯახება ქმნის ბირთვული ძალის უკიდურესად მაღალ საფრთხეს. ომი ორმხრივი განადგურებით.

უფრო მეტიც, მოსკოვი სხვადასხვა დონეზე მუდმივად ცხადყოფს, რომ ნატოსთან ომის შემთხვევაში, ალიანსისა და რუსეთის ფედერაციის პოტენციალის აბსოლუტური არაპროპორციულობის გამო ჩვეულებრივ იარაღში, რუსეთი დაუყოვნებლივ გამოიყენებს ბირთვულ იარაღს (არც ისე დიდი ხნის წინ, მაგალითად, დიმიტრი მედვედევმა ეს პირდაპირ განაცხადა).

მსგავსი მინიშნებები გაკეთდა იმ შემთხვევაში, თუ ომში არა მთელი ალიანსი, არამედ მისი ზოგიერთი წევრი შემოდიოდა. მოსკოვმა ასევე ნათლად აჩვენა, რომ ეს ვარიანტი განიხილება როგორც ომის გამოცხადება, ყველა შემდგომი შედეგით.

სწორედ ამიტომ, უკრაინის ომში ნატოს ჯარების მონაწილეობის შესახებ ნებისმიერი მინიშნება ოფიციალურ დონეზე ადრე დაუყონებლივ იქნა ჩახშობილი. და გუშინდელი განცხადებები რომ ალიანსის ქვეყნების ჯარები შეიძლებოდა გაეგზავნათ უკრაინაში, ლურჯად ჟღერდა. განსაკუთრებით იმის გათვალისწინებით, რომ სულ ცოტა ხნის წინ გერმანიის კანცლერმა შოლცმა თქვა, რომ გერმანია უკრაინის შეიარაღებულ ძალებს Taurus რაკეტებს არ მისცემდა, რათა არ მოხდეს რუსეთთან ურთიერთობების ესკალაციის პროვოცირება. ამის შემდეგ კი მაკრონი აცხადებს, რომ უკრაინაში ალიანსის ქვეყნების ჯარების გაგზავნა განიხილება, რაც ესკალაციის მაქსიმალურ ხარისხს ნიშნავს.

რას ნიშნავს ეს განცხადებები რეალურად? სულ მცირე ორი შესაძლო ახსნა არსებობს:

1. უკრაინის არმიისთვის ფრონტზე ვითარება იმდენად რთულია (მათ შორის პერსონალის თვალსაზრისით), რომ ნატოს ჯარების პირდაპირი მხარდაჭერის გარეშე ისინი ვერ შეძლებენ უკრაინის შეიარაღებული ძალების დაცვას. ამიტომ, ალიანსი და ევროპის ქვეყნები განიხილავენ უკიდურეს ზომებს უკრაინაში ჯარების გაგზავნის სახით. ამ შემთხვევაში მაკრონის განცხადება ჰგავს მცდელობას გამოიკვლიოს როგორც ევროპული საზოგადოების, ისე რუსეთის რეაქცია ასეთ შესაძლებლობაზე და, შედეგად, მიიღოს საბოლოო გადაწყვეტილება, გაგზავნოს თუ არა ჯარი.
2. მაკრონის განცხადება ბლეფი და პიარია. ერთის მხრივ, უკრაინაში მორალის შესანარჩუნებლად, მზადყოფნის დემონსტრირება ყველაზე გადამწყვეტი ნაბიჯების გადადგმისთვის. მეორეს მხრივ, ევროპული საზოგადოებრივი აზრის დათანხმება უკრაინის სამხედრო ხარჯებისა და დახმარების გაზრდის აუცილებლობაზე არგუმენტით „თორემ ჩვენ თვითონ მოგვიწევს რუსეთთან ბრძოლა“ (არც ისე დიდი ხნის წინ ბაიდენმა გამოიყენა მსგავსი არგუმენტი დამაჯერებლობისას. კონგრესი განბლოკავს უკრაინას დახმარებას).

თუმცა, ევროპაში საზოგადოების რეაქცია შესაძლოა საპირისპირო იყოს. რუსეთთან პირდაპირი შეტაკების პერსპექტივა ბირთვული კონფლიქტის საფრთხით, შესაძლებელია, გაზრდის დასავლეთში უკრაინის ომის ადრეული დასრულების მხარდამჭერთა რაოდენობას.

Source link