27/04/2024

Athens News

ახალი ამბები საბერძნეთიდან ქართულ ენაზე

ჩაღრმავებული კახოვკის წყალსაცავი "სიურპრიზი მოუტანა": ბოლოში აღმოაჩინეს ძველი კაზაკთა ეკლესიის ნაშთები


ტარას შევჩენკოს მიერ მოხატული ძველი ეკლესიის ნანგრევები აღმოაჩინეს ნიკოპოლის მახლობლად სოფელ პოკროვსკში, კახოვკას წყალსაცავის ფსკერზე, რომელიც წყალს კარგავს კაშხლის აფეთქების შემდეგ.

შუამავლობის სიჩის ეკლესია 70 წლის განმავლობაში იმალებოდა წყლის ქვეშ, წერს ნიკოპოლნიუსის გამოცემა. ალექსანდრე დოვჟენკომ დაწერა ამის შესახებ, ტარას შევჩენკომ დახატა და იქვე აღმოაჩინეს მეორე მსოფლიო ომის სასაფლაო, სადაც ადგილობრივი მოსახლეობა ადამიანის ნაშთებს პოულობს.

1734-1775 წლებში პოკროვსკის ადგილზე არსებობდა ნოვაია სიჩი (ან პოდპოლნენსკაია სიჩი). იგი წარმოიშვა ლუბენსკის ხელშეკრულების ხელმოწერის შედეგად რუსეთის პროტექტორატის ქვეშ მყოფი ზაპოროჟის არმიის დაბრუნების შემდეგ. სიჩი მდებარეობდა ნახევარკუნძულზე, რომელიც სამი მხრიდან გარეცხილი იყო მდინარე პოდპოლნაია, დნეპრის შენაკადი.

მთავარი საფორტიფიკაციო – კოშის ტერიტორიაზე იყო ატამანისა და წინამძღოლის სახლები, სამხედრო სამსახური, ხაზინა, სასულიერო პირების სახლები, აგრეთვე სიჩის ღვთისმშობლის შუამავლის ეკლესია. ცნობილია, რომ ტაძრის დეკორაცია შექმნა მე-18 საუკუნის გამოჩენილმა კვეთამ, კოშევოი კალნიშევსკის მეგობარმა და ზაპორიჟჟიას სიჩ ივან გლობას გენერალურმა კლერკმა, სისა შალმატოვმა.

1775 წელს ზაპორიჟჟია სიჩის განადგურების დროს, შუამავლობის სიჩის ეკლესია გაძარცვეს ოფიცრებმა, ჯარისკაცებმა და დონ კაზაკებმა. როგორც სლავური საეკლესიო კონსისტორიის ერთ-ერთ მოხსენებაში ნათქვამია, შუამავლის ეკლესიიდან „მათ წაიღეს ყველა ჭურჭელი, თასები, ვერცხლის სამეფო კარები, სახარებები, თასები, დისკოები, ვარსკვლავები, ასლები, ჯვრები, ადგილობრივი ხატები ხელფასით და ყველასგან. სხვა გამოსახულებები, ვერცხლის ხელფასები, პურის კურთხევის კერძები, სასანთლეები, სასანთლეები, ლამპრები და ყველაფერი ვერცხლი ბოლომდე, რატომ რჩება ეკლესია ღვთის მსახურების გარეშე.

1794 წელს ეკატერინოსლავის მიტროპოლიტმა გავრილომ ბრძანა სიჩების შუამავლობის ეკლესიის დახურვა. 1798 წლის შემოდგომაზე აქ აშენდა ქვის ახალი ეკლესია, სადაც ადგილობრივმა მცხოვრებლებმა გადაიტანეს ის, რაც სამხედროების მიერ ძარცვის დროს მოახერხეს.

1843 წელს ტარას შევჩენკო ეწვია პოკროვსკოეს, რასაც მოწმობს მისი თანამედროვეების მოგონებები და მის მიერ შექმნილი ნახატები: მათ შორის არის შუამავლობის ეკლესიის სურათები. ადგილობრივმა მცხოვრებლებმა აჩვენეს ყოფილი შევჩენკო სიჩის ნანგრევები და მოახსენეს მოვლენები ზაპოროჟიეს ისტორიიდან.

ისტორიკოსები ამტკიცებენ, რომ შევჩენკო გეგმავდა ადგილობრივი ეკლესიის ნახატის განთავსებას ალბომში “Picturesque Ukraine”, რომლის გამოქვეყნების იმედიც ჰქონდა 1845 წელს. მან იტყობინება: “1845 წელს გამოვა შემდეგი სურათები: 1) ხედები: ჩიგირინი, სუბბოტოვი, ბატურინი. შუამავლობის ეკლესია …”.

სვიატოპოკროვსკაიას სიჩის ეკლესია. ფოტო: nikopol.nikopolnews.net

პოკროვსკის ქვის ეკლესია იყო 1954 წლამდე, სანამ იგი დატბორა კახოვკას წყალსაცავის წყლებმა. ეკლესიის დატბორვამდე საბჭოთა ხელისუფლებამ იქიდან სიწმინდეების უმეტესი ნაწილი ამოიღო. რის გადარჩენა მოახერხეს ადგილობრივებმა პოკროვსკის მუზეუმში. ეს არის სიჩის ეკლესიის გასაღები, ჯვრისწერის მემორიალი, ზაპორიჟჟიას კაზაკების ჭიქები, კაზაკთა მილები, საბერის ნაშთები და სხვა რელიქვიები.

უკრაინული საბჭოთა კინემატოგრაფიის დამფუძნებელი ალექსანდრე დოვჟენკო წერდა 1954 წელს სოფელ პოკროვსკოეს და ქვის ეკლესიის დატბორვის შესახებ:

„… ეკლესიის უკანასკნელი მოგონება. სამოცი წლის ვარ, თხუთმეტი წლის ასაკიდან არ მწამს ღმერთი და მას შემდეგ არც ეკლესიაში ვყოფილვარ. მაგრამ სოფელ პოკროვსკში ვინანე, რომ ღმერთი არ იყო. ეკლესიამდე ხუთი წუთის სავალზე და, როცა დაინახა თავისი ღვთისმშობლის პატივსაცემად აგებული ნაძირალების მიერ დანგრეული უძველესი არქიტექტურის ძეგლი, გააფთრებული სიკვდილით დასაჯა ბნელი და საზიზღარი ებრაელები, რომლებმაც ჩაიდინეს ეს საზიზღარი საქციელი. მშვიდობით, პოკროვსკოე.



Source link

Verified by MonsterInsights