კოლონაკის მოედანი: გათხრების დროს აღმოჩენილი სიძველეები

კულტურის სამინისტროს ხელმძღვანელმა ელენა ქუნტურმა მეტროს მე-4 ხაზის მშენებლობის ფარგლებში კოლონაკის მოედანზე ჩატარებული გათხრების დეტალებზე ისაუბრა.

მაშ, როგორი იყო კოლონაკის ტერიტორია, სანამ ის გახდებოდა ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ათენში? რა აღმოჩენები აჩვენებს, რომ სასოფლო-სამეურნეო კულტურები ოდესღაც აქ, ნაყოფიერ ნიადაგზე იყო მოყვანილი? რა იყო ეს ტერიტორია, რომელიც შედგებოდა მინდვრებისგან და საძოვრებისგან?

მეტროსადგურების მშენებლობის დროს ბევრჯერ გამოვლინდა ექსპერტებისთვის ათენის უძველესი ისტორიის სხვადასხვა ასპექტი, რადგან აღმოაჩინეს სხვადასხვა აღმოჩენები: ჰიდრავლიკური ნაგებობები, სასაფლაოები, რომაული აბანოების კომპლექსები, ჭაბურღილები, მილსადენები, რეზერვუარები და აკვედუკები.

ამჟამად მოედანზე. მშენებარე კოლონაკი მეტრო ხაზი 4. პროექტი ევროპაში ერთ-ერთი უდიდესი სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურული პროექტია. ხაზი, სავარაუდოდ, დღეში 340,000 მგზავრს მოემსახურება და პირველი იქნება ათენში, რომელსაც ექნება ჭკვიანი მატარებლები ავტომატურად (მძღოლების გარეშე).

არქეოლოგმა, კულტურის სამინისტროს პრეისტორიული და კლასიკური სიძველეების დეპარტამენტის უფროსმა, ელენა ქუნტურმა კოლონაკის სამშენებლო მოედანზე „საქმეების“ შესახებ ისაუბრა. „გათხრები წინასწარ გაკეთდა, დაახლოებით 1,20 მ სისქის ფენის მოხსნის შემდეგ, აღმოჩენილია ფოროვანი ქვის ორი მრგვალი კონსტრუქცია, რომელიც „ცემენტირებულია“ რაიმე სახის ნაღმტყორცნებით (ჭები), მათი გარე დიამეტრი არის დაახლოებით 2,10-2,20 მ ერთი და 1,70 მ. მეორეში მათი სიმაღლე დაახლოებით 0,81 მ და 0,60 მ-ია. უძველესი ნაგებობების კედლების სისქე 0,35-0,40 მ-ია”, – ნათქვამია ანგარიშში.

„ჩვენს მიერ ჩატარებული გათხრები ახასიათებს კოლონაკის ისტორიის სხვადასხვა პერიოდს. ცხადია, საუბარია არა იშვიათ და განსაკუთრებული არქეოლოგიური ინტერესის მქონე აღმოჩენებზე (რადგან საუბარია სასოფლო-სამეურნეო მიწებზე), არამედ ჩვენთვის, მკვლევარები სრულიად მოულოდნელი იყო, რომ მათ გამოავლინეს მთელი ეპოქის ფრაგმენტები“, – განუცხადა LiFO-ს არქეოლოგი და კულტურის სამინისტროს პრეისტორიული და კლასიკური სიძველეების დეპარტამენტის უფროსი, ელენა ქუნტური. სპეციალისტთან საუბრიდან გაირკვა, რომ იმ ტერიტორიაზე, სადაც ახლა მეტროსადგური შენდება, მებაღეობის მეურნეობები იყო განთავსებული.

„ცხადია, რომ ამ ტერიტორიაზე კერძო სახლები არ იყო აშენებული, რადგან ქალაქის ცენტრი აკროპოლისსა და ძველ აგორას ირგვლივ იყო მოქცეული. ამიტომ, ასეთ გათხრებში აღმოჩენილი არის სარწყავი არხები, ფრაგმენტები (საძირკვლები). ) ფერმის სახლების ან ჭაბურღილების დამახასიათებელია, რომ შესწავლილი ტერიტორიის უდიდეს ნაწილში, 1035 კვ.მ ფართობზე, დაახლოებით 2 მ სისქის ფენის მოხსნის შემდეგ აღმოჩნდა არხების 26 პარალელური რიგი.

უძველესი სარწყავი ნაგებობები განლაგებულია ისე, რომ მიჰყვება დედამიწის ბუნებრივ ფერდობს და ვრცელდება საკვლევი ტერიტორიის მთელ სიგანეზე (59 მ). მათ ასევე აქვთ საშუალო სიგანე 0,50 მ, სიღრმე 0,30-0,70 მ და თითქმის მართკუთხა ფორმა ბრტყელი ან ჩაზნექილი ფსკერით. მათ შორის მანძილი მუდმივია, დაახლოებით 0,90 მ.

ტერიტორიის უმეტესი ნაწილი, რომელზედაც ისინი მდებარეობს და შენობების ნაშთების არარსებობა მოწმობს მიწის სისტემატურ დამუშავებას. ამას ადასტურებს ადგილის სიახლოვე მდინარე ერიდანოსთან. წყალმომარაგება, თუმცა ცვალებადი (სეზონური), აუცილებელი იყო აქ მოყვანილი კულტურებისთვის, რადგან ზოგადად ატიკა ყოველთვის განიცდიდა წყლის ნაკლებობის პრობლემას.

ხოლო ერიდანოსის სილის საბადოებმა, რომლებიც ხშირად იცვლიდნენ კურსს და იღვრება ძლიერი წვიმის დროს, ამდიდრებდა ნიადაგს, სადაც მოგვიანებით დაიწყეს სასოფლო-სამეურნეო კულტურების მოყვანა. სოფლის მეურნეობის პროდუქციის ტრანსპორტირებას ხელს უწყობდა მესოგეოს მიმდებარე გზა, რომელიც მდებარეობს დაახლოებით 145 მ მანძილზე.

1864 წელს გადაწყდა „კოლონაკის მოედნის“ შექმნა. 1881 წლამდე ოლქის ტერიტორიას კვეთდა გზა, რომელიც იწყებოდა მესოგეიტიკა პორტიდან (Μεσογείτικη Πόρτα) ან ბუბუნისტრას კარიბჭედან (Πύλη της Μπουμπουνίστρας) და გრძელდებოდა მარუსისკენ.

1880-იანი წლების დასაწყისში ტერიტორია გაათანაბრა. 1901 წელს ტერიტორია შემოიფარგლა, ჩამოყალიბდა ცენტრალური წრიული პლატოთი, დიაგონალური და განივი ბილიკებით და გაშენდა. მოედანი გადაგეგმა 1927/1929 წლებში. და ბოლოს 2005 წელს არქიტექტორების დიმიტრის და სუზანა ანტონაკაკისების მიერ. თუმცა პირველი სახლები კოლონაკში მე-19 საუკუნის შუა ხანებში აშენდა.

ერთ დროს ლიკაბეტუსის ქვეშ არსებულ უზარმაზარ ტერიტორიას „კაციკადიკა“ ერქვა, რადგან დექსამენისის მოედნის ჩრდილოეთით ყველგან მწყემსების ქოხები იდგა. თუმცა, როგორც დღეს ვიცით, ამ ტერიტორიის სახელს უკავშირდება მოედანზე დამონტაჟებული მარმარილოს მონოლითური რომაული სვეტი (იხილეთ ფოტო ზემოთ). მაგრამ რატომ იყო დაყენებული იქ?

ტერიტორიის სახელს უკავშირდება მარმარილოს მონოლითური რომაული სვეტი, რომელიც მდებარეობს ფილიკი ეთერიის მოედანზე, ანუ კოლონაკის მოედანზე.

„მე-19 საუკუნეში ფილიკი ეთერიას მოედანზე ააგეს სვეტი, იგი იქ გადაიტანეს Δεξαμενήდან (მდებარეობს ადრიანეს წყალსადენის გვერდით, Αδριάνειο Υδραγωγείο) და ასე მიიღო ამ ტერიტორიას სახელი. ითვლება, რომ სვეტები. “იცავს მოქალაქეთა ჯანმრთელობას” და აქვს განსაკუთრებული სამკურნალო თვისებები. ამიტომ, ბოლო დრომდე ადგილობრივი მცხოვრებლები მიდიოდნენ და მათ ავადმყოფობებს “აკრავდნენ”, ანუ ათავსებდნენ შეტყობინებებს და საგნებს თავის ჩაღრმავებში, გამოჯანმრთელების მოთხოვნით”. ამბობს ისტორიკოსი.

კიდევ ორი ​​სვეტი, რომლებიც ჯანმრთელობის მცველად ითვლებოდა, შემორჩენილია ათენში – მისარალიოტუს ქუჩაზე და წმინდა იოანე კოლონსკის ეკლესიაში, თეატრის მოედნიდან არც თუ ისე შორს. უნდა აღინიშნოს, რომ ძველად ისინი ითვლებოდნენ წარმატებების ნიშნები და გადაადგილების უფლება არ მისცეს.

სინამდვილეში, თუ ისტორიულ წყაროებს მივმართავთ, აღმოვაჩენთ, რომ როდესაც ერთ-ერთი მათგანი რაღაც მომენტში გადავიდა, ლეგენდის თანახმად, ჭირი ატყდა, რაც მაშინვე მიაწერეს სვეტის მოძრაობას.

ათენელები ეპიდემიებისა თუ სხვა კატასტროფების თავიდან ასაცილებლად ლიტანიებსა და რიტუალებს ასრულებდნენ ახალგაზრდა ცხოველების მსხვერპლშეწირვით. ამიტომ, როცა ლიტანიები დასრულდა, იმ ადგილებში სვეტი აუცილებლად დაიდგა“, – ამბობს ექსპერტი.

ქალბატონი ქუნტურის თქმით, როდესაც მეტრო სადგური მზად იქნება, იგეგმება მუდმივი გამოფენის შექმნა სართულზე/დონეზე -1. იგი ხაზს გაუსვამს ტერიტორიის კულტურულ მემკვიდრეობას, ფაქტობრივად, შეიქმნება ცალკე არქეოლოგიური ძეგლი, ერთგვარი მუზეუმი, რომელიც მეტროს მგზავრებს აძლევს შესაძლებლობას „შეეხონ ისტორიას“.

Source link