ბერძნები ყველა ევროპელზე მეტს მუშაობდნენ 2023 წელს ევროსტატის მონაცემებით. 2023 წელს, ფაქტობრივი ყოველკვირეული საათები, რომლებიც მუშაობდნენ 20-64 წლის ადამიანების მიერ თავიანთ ძირითად სამუშაოებზე. ევროპასაშუალოდ 36,1 საათი იქნება, აღნიშნავს სტატისტიკური სამსახური.
ევროკავშირის ქვეყნების უფრო დეტალური დათვალიერება ცხადყოფს მნიშვნელოვან განსხვავებებს. ყველაზე გრძელი სამუშაო კვირა დაფიქსირდა საბერძნეთში (39.8 საათი), რუმინეთში (39.5), პოლონეთში (39.3) და ბულგარეთში (39.0). ყველაზე მოკლე ნიდერლანდებშია (32,2 საათი), შემდეგ მოდის ავსტრია (33,6) და გერმანია (34,0). მხოლოდ მუშები არა ევროკავშირის ქვეყნებიდან, როგორიცაა ბოსნია და ჰერცეგოვინა და სერბეთი უფრო მეტ საათს მუშაობენ, ვიდრე ბერძნები.
ეკონომიკური საქმიანობა, რომელიც 2023 წელს ევროკავშირში ყველაზე ხანგრძლივ სამუშაო კვირას დააფიქსირებს, არის სოფლის მეურნეობა, მეტყევეობა და მეთევზეობა (41,5 საათი), სამთო და კარიერის მოპოვება (39,1) და მშენებლობა (38, 9), ხოლო ყველაზე მოკლე სამუშაო კვირა დაფიქსირდა საყოფაცხოვრებო საქმიანობაში. (26,7 საათი), განათლება (31,9), ხელოვნება, დასვენება და დასვენება (33,0).
შრომის პროდუქტიულობა არის საქონლისა და მომსახურების რაოდენობა, რომელსაც მუშათა ჯგუფი აწარმოებს დროის გარკვეულ პერიოდში (ზემოთ გათვლებით საათში). ინდიკატორი ახასიათებს შრომის პროდუქტიულობას. აქ კი საბერძნეთის მცხოვრებლებს, ზემოთ მოყვანილი სტატისტიკის მიხედვით, სერიოზული პრობლემები აქვთ.
მაგალითად: ევროკავშირის ქვეყნებს შორის ყველაზე მაღალი შრომის პროდუქტიულობა ფიქსირდება ირლანდიაში (125,09 აშშ დოლარი), შემდეგ მოდის ნორვეგია (100,33 აშშ დოლარი) და შვეიცარია (82,92 აშშ დოლარი). ბულგარეთს აქვს ყველაზე დაბალი შრომის პროდუქტიულობა ევროპაში (26,55$), შემდეგ მოდის ხორვატია (32,26$) და საბერძნეთი (33,03$).
ამ რუკაზე ჩვენ ვხედავთ, რომ აზიაში შრომის პროდუქტიულობა ყველაზე მაღალია სინგაპურში (54,55 აშშ დოლარი), შემდეგ მოდის ჰონგ კონგი (49,12 აშშ დოლარი) და ტაივანი (46,01 აშშ დოლარი). კამბოჯას აქვს ყველაზე დაბალი შრომის პროდუქტიულობა აზიაში (3,43$), შემდეგ მოდის ბანგლადეში (4,79$) და მიანმარი (5,15$).
საინტერესოა, რომ ჩინეთს აქვს შრომის პროდუქტიულობის ერთ-ერთი ყველაზე დაბალი მაჩვენებელი აზიაში, მიუხედავად იმისა, რომ მსოფლიოს ერთ-ერთი უდიდესი ეკონომიკაა. წყარო აღნიშნავს, რომ ჩინეთი რჩება დიდწილად დამოკიდებული საქონლის წარმოებასა და ექსპორტზე, რომელიც იწარმოება იაფი მუშახელის გამოყენებით.
More Stories
მედიკამენტები: მზარდი ხარჯები მოქალაქეებისთვის
BRICS და G7: ახალი ენერგეტიკული რბოლა და ბრძოლა რესურსებისთვის
AADE ამზადებს ციფრული კლიენტების სიას ფრილანსერებისთვის – ვის შეიძლება ეხებოდეს?