აზერბაიჯანელებმა დაიწყეს იმის კეთება, რისი გაკეთებაც მათ საუკეთესოა: არცახის ეკლესიების განადგურება

არცახში აზერბაიჯანელებმა დაიწყეს დანაშაულის ჩადენა, ანადგურებდნენ ქრისტიანულ ეკლესიებს, რომლებსაც ტანკები და ჯარისკაცები ტყვიამფრქვევით ესროდნენ. ამით ისინი არც თუ ისე ჩამორჩებიან ალბანელ კოლეგებს, რომლებიც იგივეს აკეთებენ სერბეთის კოსოვოს მიწებზე.

დასავლეთისა და რუსეთის დუმილი თვალშისაცემია არა მხოლოდ აზერბაიჯანის სამხედრო ინტერვენციასთან დაკავშირებით (იმ საბაბით, რომ არცახი არ არის აღიარებული დამოუკიდებელი სახელმწიფო), არამედ, უპირველეს ყოვლისა, მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ ჩადენილი დანაშაულებისა და რელიგიური და კულტურული ძეგლების განადგურებასთან დაკავშირებით.

ნიკოლ ფაშინიანის პასუხისმგებლობა კოლოსალურია. მან მიატოვა ძველი სომხური რეგიონი ბედზე, სომხებს არც ერთი თოფის გასროლის უფლება არ მისცა.

https://rua.gr/news/european-news/57743-azerbajdzhan-nachal-voennye-dejstviya-v-nagornom-karabakhe.html

დასავლეთისთვის პრობლემა ორმხრივია: აზერბაიჯანი ევროპას აწვდის ბუნებრივ გაზს და არის თურქეთის „მოძმე“ სახელმწიფო, რადგან მისი მოსახლეობა თურქებთან ეთნიკურად დაახლოებული აზერბაიჯანელებია. მის წინააღმდეგ ნებისმიერი ჩარევა დაჯდება ევროპა ენერგიის წყარო და დამატებითი პრობლემები თურქეთთან.

https://rua.gr/news/european-news/55452-armeniya-priznaet-nagornyj-karabakh-chastyu-azerbajdzhana-no-pri-odnom-uslovii.html

ანალოგიური სიტუაციაა რუსეთშიც. უკრაინის ომში ჩართვით რუსეთმა დაკარგა კონტროლი CSTO-ს მოკავშირეებზე. ამავდროულად, ფაშინიანიც ეყრდნობოდა შეერთებულ შტატებს და ყველაფერს, რათა მაქსიმალურად დაშორებოდა რუსეთის ფედერაციას, რასაც კრემლი გულისხმობს. ფაქტობრივად, რუსეთის ფედერაციის ხელმძღვანელობა კვლავ ჩავარდა კლასიკურ „ჩანგალში“, რომელიც ანგლო-საქსებმა ასე ოსტატურად დააწესეს. სომხეთის, როგორც მოკავშირის დაკარგვით, კრემლს არ სურს მთლიანად დაკარგოს კონტაქტი თურქეთთან და აზერბაიჯანთან.

Terrorists from Azerbaijan 🇦🇿 shooting at a Christian Church in #Artsakh 🇦🇲 using rifles and tanks #SanctionAzerbaijan #Nagorno_Karabakh pic.twitter.com/N9PcLFPNp1

— A World United Against Terrorism (@AWorldUnited2) September 26, 2023

აზერბაიჯანის ჯარების ელვისებური ოპერაციის შემდეგ ბრძოლის ველზე დამარცხება ასევე მიანიშნებს სომხური მთიანი ყარაბაღის დასასრულს, რადგან რეგიონში დარჩენილები გადაწყვეტენ დატოვონ ანკლავი.

120 ათასი. მთიანი ყარაბაღის სომხებმა დაიწყეს სახლების დატოვება და ძირითადად სომხეთში წასვლა, რადგან არ სურთ აზერბაიჯანის შემადგენლობაში ცხოვრება და ეშინიათ ეთნიკური წმენდის, ცოტა ხნის წინ როიტერს განუცხადა არცახის რეგიონის ხელმძღვანელობამ.

მთიანი ყარაბაღის სომხები – რეგიონი, რომელიც საერთაშორისოდ აღიარებულია აზერბაიჯანის ტერიტორიის ნაწილად, მაგრამ ძირითადად სომხებით არის დასახლებული – იძულებული გახდნენ გამოეცხადებინათ ცეცხლის შეწყვეტა 20 სექტემბერს აზერბაიჯანის არმიის 24-საათიანი ოპერაციის შემდეგ.

აზერბაიჯანი ამბობს, რომ გარანტირებს მათ უფლებებს და რეგიონის ინტეგრაციას, მაგრამ მთიანი ყარაბაღის სომხეთის ხელმძღვანელობამ როიტერს განუცხადა, რომ ისინი დატოვებენ.

აზერბაიჯანმა არაერთხელ უარყო მათი ზიანის მიყენების განზრახვა, მაგრამ ვის სჯერა ამის, როცა ისინი ამგვარად ანადგურებენ ქრისტიანულ ეკლესიებს?

არწახიდან სომხების გამოსვლა ძალიან ჰგავს სერბების კოსოვოდან გამოსვლას. აქაც და აქაც ქრისტიანები ტოვებენ საგვარეულო მიწებს და სახლებს და უცხო ხდებიან მშობლიურ მიწაზე.

იმავდროულად, დიდია იმის ალბათობა, რომ ეს ომი ყარაბაღში არ შეჩერდეს: აზერბაიჯანისთვის სტრატეგიულად მნიშვნელოვანია ნახიჩევანის ექსკლავამდე სატრანსპორტო დერეფნის მიწოდება, რომლის მეშვეობითაც გადის გზა მისი მთავარი მოკავშირის – თურქეთისკენ…

როგორც ჩანს, ასე დასრულდება არცახის მიწებზე სომხური ყოფნისა და სომხური კულტურის 2000 წელზე მეტი ისტორია.

Source link