1990 წლიდან 40 წელზე მეტი ასაკის ქალების რიცხვი ხუთჯერ გაიზარდა

დემოგრაფიული და კვლევითი კვლევების ინსტიტუტის (IDEM) ახლახან გამოქვეყნებული მოხსენება თემაზე: „ნაკლები ბავშვი და მეტი „მოხუცი“. ნაყოფიერების მაჩვენებლები“, რომლის ავტორია თესალიის უნივერსიტეტის (IDEM) პროფესორი ვირონას კოცამანისი, შოკისმომგვრელ ციფრებს გვაწვდის.

მოხსენებაში ავტორი პასუხობს აქტუალურ კითხვებს: „რატომ შეიმჩნევა შობადობის „აფეთქება“ ბოლო დროს 39 წლის და უფროსი ასაკის დედებს შორის როგორია შობადობის წლიური მაჩვენებლები 40-49 წლის ქალებში დღეს და 30 წლის წინ? ძლივს აღემატება 1,3 ბავშვს თითო ქალზე) რამდენი შვილი ეყოლებათ 40-49 წლის (რეპროდუქციული ციკლის ბოლოს, 50 წლის ასაკში) შემდგომ თაობებს შორის?

პასუხები, ბატონი კოცამანის თქმით, აშკარაა. მშობიარობის ასაკის ცვლა უფროს ასაკში არის ბავშვის ბუმის მთავარი მიზეზითუმცა, მისი თქმით, რეპროდუქციული ასაკის 40 წელზე უფროსი ასაკის მოსახლეობის ზრდა და რეპროდუქციული მედიცინის მეთოდების მეცნიერული მიღწევები ითამაშეს როლი ბოლო ათწლეულში. წყვილების მზარდი რაოდენობა მიმართავს IVF პროცედურას.

რაც შეეხება IVF პროცედურის შედეგად დაბადებული ბავშვების მონაწილეობას წლიური მაჩვენებლების „ამაღლებაში“, ის მცირეა. ვინაიდან 40+ ასაკის მშობიარე ქალების რაოდენობა შეზღუდული იყო. თუ შობადობა 40+ იყო ნული, მაშინ:

• 1951 წელს დაბადებულ 1000 ქალს 25-ით ნაკლები შვილი ეყოლება (2023 წლის ნაცვლად 2048-ის ნაცვლად),
• 1961 წელს დაბადებულ 1000 ქალს 39-ით ნაკლები აქვს (1889 წლის ნაცვლად 1850).
• 1981 წელს დაბადებულ 1000 ქალზე – 95-ით ნაკლები (1410 1505-ის ნაცვლად).

მიღწევები დამხმარე რეპროდუქციულ მედიცინაში და მათზე ხელმისაწვდომობის გაზრდა, ამბობს ბ-ნი კოცამანისი, მომდევნო ორი ათწლეულის განმავლობაში არ გამოიწვევს შობადობის მნიშვნელოვან ზრდას 40 წლის და უფროსი ასაკის ქალებში. სტატიის ავტორი ასევე აღნიშნავს, რომ საბერძნეთი შედის იმ ქვეყნების რიცხვში, რომლებიც 1970-75 წლების თაობებში. ჰქონდა:

1. ყველაზე დიდი „უფსკრული“ (ნაყოფიერებაში) არის წყვილის სურვილსა და შვილების რაოდენობას შორის (ფრანგ ქალებს ეყოლებათ 5%-ით ნაკლები შვილი ვიდრე სურთ, ჩვენ კი 20%-ით ნაკლები).
2. დიდი განსხვავებაა იმ ქალების პროცენტულ რაოდენობას, რომელთაც სურთ ერთი შვილის ყოლა და იმ პროპორციას შორის, ვინც დარჩება უშვილო, რის შედეგადაც უშვილობის მაჩვენებელი ამ თაობებში უახლოვდება 23%-ს საბერძნეთში, საფრანგეთში 15%-თან შედარებით.

ექსპერტის აზრით, ზემოაღნიშნული განსხვავებები ასახავს ორ ქვეყანას შორის განსხვავებულ პოლიტიკასპოლიტიკამ, რომელმაც საფრანგეთი იქამდე მიიყვანა, სადაც ყველაფერი ომისშემდგომ თაობებს, 1980 წლამდე და მათ შორის, ჰყავდათ ორზე ოდნავ მეტი შვილიჩვენს ქვეყანაში არსებული მაჩვენებლისგან განსხვავებით, სადაც 1960-იანი წლების შემდეგ ყველა თაობას ჰყავდა ორზე ნაკლები შვილი, ხოლო უმცროსებს ჰყავდათ მხოლოდ 1,5 შვილი 1981 წელს დაბადებულ ქალზე.

ამიტომაც გაუმჯობესებული ნაყოფიერების მაჩვენებლები დემოგრაფის თქმით, ეს მიუწვდომელია, თუ ჩვენს ქვეყანაში არ შეიქმნება უკიდურესად ხელსაყრელი გარემო ოჯახებისთვის და სასურველი რაოდენობის ბავშვების გაჩენა.

Source link