უკრაინა: ვინ შეძლებს დაჯავშნის მიღებას მობილიზაციისგან

უზენაესი რადა წყვეტს, როგორ დაიცავს უკრაინა მობილიზაციისგან. განიხილება ორი ვარიანტი და ამ საკითხზე საზოგადოებაში უკვე გაჩნდა დებატები.

მობილიზაციის კანონი ითვალისწინებს, რომ მთავრობამ უნდა გადახედოს სამხედრო მოსამსახურეების რეზერვის პროცედურას. ფრაქცია „ხალხის მსახურის“ ხელმძღვანელმა დავით არახამიამ განაცხადა, რომ რადა მობილიზაციისგან ეკონომიკური დაცვის ორ მოდელს განიხილავს.

1. პირველი ვარიანტი ითვალისწინებს თანამშრომლის დაჯავშნის შესაძლებლობას ხელფასის გადასახადის მინიმუმ 35 ათასი გრივნის გადახდისას.
2. მეორე მოდელი არის კვოტების დაჯავშნა მრეწველობის მიერ, სამხედრო სამსახურში პასუხისმგებელთა 10%-დან. ამ შემთხვევაში მენეჯერი დამოუკიდებლად გადაწყვეტს, ვინ უნდა დაჯავშნოს. ამ ადამიანებს ყოველთვიურად უნდა გადაუხადონ მინიმალური სამხედრო ხელფასი, რომელიც ახლა 20 ათასი გრივნაა.

უკრაინის ბიუჯეტს ამჟამად არ აქვს საკმარისი თანხა სამხედროებისთვის ხელფასების უზრუნველსაყოფად და სახელმწიფო ვერ ინარჩუნებს მებრძოლებს საერთაშორისო მხარდაჭერით, ამიტომ განიხილება მუშების მობილიზაციისგან დაჯავშნის კონცეფციები გარკვეული თანხების გადახდით. ეკონომისტი სერგეი ფურსა განმარტავს:

ომი ძალიან ძვირია და უკრაინამ ის საკუთარი რესურსებით უნდა დააფინანსოს, ამიტომ სახელმწიფო უნდა იყოს ეფექტური, უპირველეს ყოვლისა, უარყოს ყოველგვარი პოპულიზმი და იყოს ეფექტური.

სახალხო დეპუტატები მიდრეკილნი არიან მეორე ვარიანტისკენ, რომელიც ცალკე დამატებით გადასახადს მოიცავს, რადგან უფრო ადვილია გამოთვლა და ადმინისტრირება.

არახამიამ აღნიშნა, რომ სხვა ქვეყნების გამოცდილება შესწავლილია დაჯავშნის საკითხთან დაკავშირებით, მაგრამ როგორი გამოსავალიც არ უნდა იყოს არჩეული, „ბევრია მომხრე და არის წინააღმდეგი: „სადღაც შუაში მგონი ეს ყველაფერია. იგივე რაღაც მოდელი გაჩნდება, რადგან ამ დისკუსიებში გაჩნდება ისეთი მოდელი, რომელიც ყველაზე ნაკლებ აღშფოთებას იწვევს“.

საზოგადოების მთავარი ჩივილი ეკონომიკურ ჯავშანტექნიკასთან დაკავშირებით არის განცხადება, რომ მაშინ მხოლოდ ღარიბი იბრძვის. მაგალითად, უკრაინის შეიარაღებული ძალების მე-3 ცალკეული თავდასხმის ბრიგადის მეთაურის მოადგილემ, მაქსიმ ჟორინმა, მკვეთრად გააკრიტიკა ხელისუფლების წინადადება შესაძლებელი დაჯავშნა მათთვის, ვინც ოფიციალურად იღებს 35 ათასზე მეტ გრივნას. ციტატები გამოცემა „კორესპონდენტი“: „გაწვევისა და მომზადებისადმი მიდგომის შეცვლის ნაცვლად, მათ გადაწყვიტეს „ომი მხოლოდ ღარიბებისთვის“ პრინციპის ლეგიტიმაცია.

იური გუდიმენკო, ომის ვეტერანი, უკრაინული ოცნების ასოციაციის არასამთავრობო ორგანიზაციის ხელმძღვანელი, იხსენებს მაგალითებს ისტორიიდან, როდესაც „ომი ღარიბებისთვის“ ქვეყნებს არაფერი მოუტანია:

„ეს არ არის ახალი იდეა ისტორიაში რამდენიმე ქვეყანამ სცადა მისი განხორციელება და ის, როგორც წესი, ასე მთავრდებოდა: რიგითი მოქალაქეები მიხვდნენ, რომ ახლა ომი მხოლოდ ღარიბებისთვის იყო და გაუცხოვდნენ მას, შეწყვიტეს ომის საკუთარ თავზე აღქმა. შედეგად, პრობლემები მობილიზაციასთან, საპროტესტო განწყობის მატებასთან დაკავშირებით, მაგალითებით დაინტერესებულთათვის გუგლში ატეხეთ ბუნტი ამერიკის სამოქალაქო ომის დროს იყო უკმაყოფილო გადახდები – მდიდარმა ადამიანებმა გადაიხადონ 300 დოლარი (იმ დროს ბევრი ფული), რომ არ წასულიყვნენ ჯარში და გაგზავნონ სხვა ადამიანი, უბრალოდ, უყურეთ ფილმს ამ არეულობებით მთავრდება მეორე არგუმენტი, ჩვენ უნდა ვიყოთ ერთიანი საზოგადოება, ერთად ვიმუშაოთ მათ დასაძლევად, 2022 წლის თებერვლის ბოლოს, როცა ქარხნების მუშები და ქარხნების მფლობელები ვეხმარებოდით. სამხედრო აღრიცხვისა და გაწვევის ოფისთან რიგებში ერთმანეთის მიყოლებით იდგნენ IT სპეციალისტები და მექანიკოსები, სტუდენტები და საპენსიო ასაკის ადამიანები“.

ვეტერანი თვლის, რომ ბიუჯეტის შევსების პრობლემის მოგვარება ფრონტზე უფრო მდიდარი ადამიანების წასვლის აკრძალვით, პრობლემის არაეფექტური გადაწყვეტაა:

„უფრო ეფექტურია სასამართლო რეფორმის გატარება, საგადასახადო სისტემის გამარტივება, გამჭვირვალობისა და ბიზნესის კეთების სიმარტივის ხელშეწყობა, უცხოური ინვესტიციების მოზიდვა და საბოლოო ჯამში იმის უზრუნველყოფა, რომ რაღაცის სპეციალისტებს, მაგალითად, ლოჯისტიკაში, ჰქონდეთ შესაძლებლობა ჯარში გააკეთონ ის. მათ შეუძლიათ გააკეთონ საუკეთესო “ეს მისცემს პლიუსს ეკონომიკურ ზრდას სოციალური დაძაბულობის მინუს გარეშე. თუმცა, რა თქმა უნდა, ბევრად უფრო ადვილია ნებისმიერი იდიოტური კანონის მიღება, ვიდრე რაიმე სისტემური რეფორმის განხორციელება. და შედეგები არ არის დღეს, მაგრამ ხვალ და როდის მოვა ხვალ, არა?”

ეკონომისტი ფურსა გვთავაზობს ამ საკითხს მეორე მხრიდან შევხედოთ: „თუ ერთი ადამიანი იხდის გადასახადებს, ჩვენ ვიცით, რომ ბევრი ადამიანი მუშაობს არაოფიციალურად, ასე რომ, ასე არ არის? კრიტერიუმებით სამართლიანობა დაუყოვნებლივ ვლინდება დაბეგვრის გზით“.

Source link