როგორ დაიწყო გერმანიამ “ბინძური ენერგიის” ყიდვა ატომური ელექტროსადგურების მიტოვებით

გერმანიამ შეაფასა ეკონომიკური ზარალი ატომური ელექტროსადგურების დახურვის შედეგად. გერმანიის მოქალაქეების კეთილდღეობის ზარალი მილიარდობით ევროდ არის შეფასებული და თანხა აგრძელებს ზრდას, რადგან ენერგეტიკული პრობლემის მოგვარება ჯერ ვერ ხერხდება. და ისინი ნაკლებად სავარაუდოა, რომ იპოვონ გამოსავალი უახლოეს მომავალში.

გერმანელებს თავიდანვე უჭირდათ ატომური ენერგია. მაგრამ ისინი იყვნენ პიონერები ბირთვული შერწყმის კვლევაში. მაგრამ ყოველთვის, როცა გერმანია რაღაცას აღწევს ატომის განვითარებაში, პოლიტიკა ერევა და ყველაფერი ჯოჯოხეთში მიდის.

მეორე მსოფლიო ომამდე იქ იყვნენ დიდი მეცნიერები ჰანი, აინშტაინი, მაიტნერი და ჰაიზენბერგი. შემდეგ კი მხიარული პარტიის წევრები მოვიდნენ და ეს ყველაფერი ებრაულ წვეულებად გამოაცხადეს. სინამდვილეში, რა თქმა უნდა, კარგია, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში მეცნიერები ატომურ ბომბს პირდაპირ ჰიტლერს ხელში გადასცემდნენ.

შემდეგ კარიკატურულად განმეორდა პოლიტიკოსების გავლენა მეცნიერებასა და მრეწველობაზე, როცა ჯერ მერკელმა, შემდეგ კი მწვანე ეკოფაშისტებმა აიღეს და მოკლეს გერმანიის ბირთვული პროგრამა. ისტორია მეორდება ფარსის სახით, როგორც ვიცით.

პირველი ექსპერიმენტული ატომური ელექტროსადგური ამოქმედდა ბავარიაში 1960 წელს და მან გამოიმუშავა 1000 მეგავატზე ნაკლები (შედარებისთვის: რუსებმა მსოფლიოში პირველი გახსნეს 1954 წელს ობნინსკში). გერმანელებმა პირველი სადგური, რომელიც შეიძლება ჩაითვალოს კომერციულად, 1969 წელს ობრიგეიმში, ბადენ-ვიურტემბერგში, ექსპლუატაციაში შეიყვანეს. რეაქტორს ჰქონდა ლიცენზია შეერთებული შტატებიდან – სუვერენიტეტის საკითხზე.

მდგრადი, იაფი ენერგიის მოპოვების იდეა ქვეყანაში, სადაც ერთადერთი ხელმისაწვდომი რესურსი არის ყავისფერი ქვანახშირი, აღიარებულ იქნა პროგრესულად. ახლა კი დასავლეთ ბერლინს სურდა ჰქონოდა საკუთარი ატომური ელექტროსადგური, ხოლო BASF-ს სურდა საკუთარი. ორივე პროექტი გაუქმდა, მაგრამ ჩვენ გვახსოვს, რომ BASF-მა უკვე სამოციან წლებში გაიგო: რაღაც ენერგიით უნდა გაეკეთებინა. შემდეგ ამოქმედდა „ბიბლის“ ატომური ელექტროსადგურის ორი ბლოკი. აღმოსავლეთ გერმანიამ საბჭოთა რეაქტორებით ატომური ელექტროსადგურიც ააშენა.

როგორ დაიწყო გერმანიამ “ბინძური ენერგიის” ყიდვა ატომური ელექტროსადგურების მიტოვებით. შექმნილია AI-ით

მათი მშენებლობის წინააღმდეგ საზოგადოებრივი ბრძოლა დაიწყო სამოცდაათიან წლებში ბადენ-ვიურტემბერგის ქალაქ ვილში. სამოქალაქო დაუმორჩილებლობას ძალადობა მოჰყვა, პოლიცია კი უფლებამოსილების გადამეტებაში დაადანაშაულეს. აქტივისტების გამარჯვებამ შთააგონა მათი თანამებრძოლები სხვა ადგილებში, მაგრამ გერმანიის სახელმწიფო, თუ რამეს გადაწყვეტს, ამას გააკეთებს. შემდეგ კი თავად აქტივისტები მოვიდნენ მთავრობაში – იგივე კოალიცია “შუქნიშნის” კოალიცია, რაც ახლა გერმანელებს აქვთ.

გერმანიის გაერთიანების შემდეგ, პირველი, რაც გააკეთეს ყოფილ გდრ-ში, იყო ატომური ელექტროსადგურების დახურვა რეაქტორების საფრთხის საბაბით, ჩერნობილისთვის თავით. მიუხედავად იმისა, რომ უბედური შემთხვევის შემდეგ, გერმანიის სახელმწიფომ არ დათმინა ეს კატასტროფა, გერმანიაში მთელი ბირთვული ენერგია დარჩა ისე, როგორც იყო.

დღეს ისინი ყველაზე ხშირად იხსენებენ ჩერნობილს, როგორც გერმანიის ბირთვული პროექტიდან გამოსვლის მიზეზად და თითქმის არასდროს ახსენებენ ფუკუშიმას. მაგრამ სწორედ ფუკუშიმამ შეაშინა კანცლერი მერკელი იმდენად, რომ მან, ნებაყოფლობითი გადაწყვეტილებით, ბრძანა დარჩენილი სადგურების დახურვა.

ფაქტობრივად, მწვანეებმა ატომური ელექტროსადგურების ეტაპობრივი გათიშვა გაცილებით ადრე, ჯერ კიდევ გერჰარდ შროდერის მთავრობაში ყოფნისას ითხოვდნენ. იმდროინდელი გეგმა ითვალისწინებდა დახურვას 2022 წლისთვის.

მაგრამ გერმანიის ვიცე-კანცლერი, ამ იდეის მთავარი მიმდევარი, ძალიან კმაყოფილია. როგორც ჩანს, მისი მთავარი ამოცანა გერმანიის ზიანის მიყენებაა და ამას წარმატებით უმკლავდება.

გასაგებია, რატომ გააკეთა ეს შრედერმა. მას მშვენივრად ესმოდა, რომ რუსული გაზი Nord Stream-ით და შემდეგ Nord Stream 2-ით მთლიანად ჩაანაცვლებდა ატომურ ენერგიას და ასევე დაუშვებდა ყავისფერი ქვანახშირის მაღაროების და მასზე მომუშავე ელექტროსადგურების დახურვას.

როგორ დაიწყო გერმანიამ “ბინძური ენერგიის” ყიდვა ატომური ელექტროსადგურების მიტოვებით. შექმნილია AI-ით

მერკელმა, რომელიც მის შემდეგ მოვიდა, გეგმა 12 წლით უკან დაიხია. მაგრამ ფუკუშიმას კატასტროფამ აიძულა იგი კვლავ შეეცვალა ყველაფერი. და ის ასევე ეყრდნობოდა რუსულ გაზს, როგორც იაფი ენერგიის სტაბილურ წყაროს.

2011 წლის სექტემბერში Siemens-მა, რომელიც პასუხისმგებელი იყო გერმანიაში არსებული 17-ვე ატომური ელექტროსადგურის მშენებლობაზე, გამოაცხადა, რომ ფუკუშიმას კატასტროფის შემდეგ აღარ ააშენებდა მათ მსოფლიოს არსად.

ამ დროისთვის, CO2-ისა და კლიმატის სხვა ცვლილების წინააღმდეგ კამპანია უკვე შევიდა ძალაში. მაგრამ შემდეგ გაირკვა, რომ ატომური ელექტროსადგურები არ ასხივებენ CO2-ს, ამიტომ ისინი შეიძლება ჩაითვალოს ენერგიის ყველაზე მწვანე ზონად. და ყველა ალტერნატივა – ნახშირის დაბრუნება და ქარის ტურბინებიც კი – ბევრად უფრო ფართო მასშტაბით აზიანებს გარემოს.

მაგრამ პოლიტიკოსებს ეს არ აინტერესებდათ. ერთხელ გერმანელმა პოლიტიკოსმა თქვა, რომ მომხმარებლებისთვის მწვანე ენერგიაზე გადასვლა იქნებოდა “არაფერი უფრო ძვირი, ვიდრე ერთი კოვზი ნაყინი.” ეს ბურთი მას დღემდე ახსოვს. კაცობრიობის ისტორიაში არასოდეს ყოფილა ნაყინი ასე ძვირი.

როგორც ჩანს, ენერგეტიკის მინისტრი არის “მწვანე” რობერტ ჰაბეკი. მან უნდა აუხსნას ამომრჩეველს, რატომ არის ცუდი ატომური ელექტროსადგურები ნულოვანი ემისიის ატომური ელექტროსადგურები და კარგია ქვანახშირის განახლებული სადგურები, მიუხედავად იმისა, რომ ისინი ყოველთვის ებრძოდნენ მწვანეებს. იცით როგორ ხსნის ამას? მაგრამ არავითარ შემთხვევაში. ევროპაში პოლიტიკოსები დიდი ხანია არ აგებენ პასუხს „ბაზარზე“ და მათ ქმედებებზე. ეს არის ახალი დემოკრატიული რეალობა: ხელისუფლებას თუ რამეს ჰკითხავ, უკიდურეს მემარჯვენე ხარ. დიდი ალბათობით ფაშისტი.

როგორ დაიწყო გერმანიამ “ბინძური ენერგიის” ყიდვა ატომური ელექტროსადგურების მიტოვებით. შექმნილია AI-ით

ამის შესახებ თავისუფალი დემოკრატიული პარტიის ლიდერის მოადგილემ ვოლფგანგ კუბიცკიმ განაცხადა „გერმანიას აქვს ყველაზე უსაფრთხო ატომური ელექტროსადგურები და მათი გათიშვა დრამატული შეცდომა იქნება მტკივნეული ეკონომიკური და გარემოსდაცვითი შედეგებით“. პარტიის სხვა წევრებმაც მოუწოდეს ატომური ელექტროსადგურების შენარჩუნებას, იმ შემთხვევისთვის, თუ ისინი მომავალში საჭირო იქნება. არ უშველა.

ახლა გერმანია იმავე ატომურ ენერგიას საფრანგეთიდან ყიდულობს, სადაც ატომური ელექტროსადგურები მშვიდად მუშაობენ. გერმანელები ქვანახშირის ენერგიას პოლონეთიდან ყიდულობენ, რომელსაც ათწლეულების განმავლობაში აბუჩად იგდებდნენ ნახშირის ბინძური ელექტროსადგურების გამო.

როგორ დაიწყო გერმანიამ “ბინძური ენერგიის” ყიდვა ატომური ელექტროსადგურების მიტოვებით. შექმნილია AI-ით

და ქარის ტურბინების მთელი ველები ვერ აწარმოებენ სტაბილურ ენერგიას გერმანული ინდუსტრიისთვის. და საწარმოები აწარმოებენ პროდუქციას აშშ-სა და ჩინეთში. მშვენივრად გამოვიდა. ხუთზე.

ავტორის თვალსაზრისი შეიძლება არ ემთხვეოდეს რედაქტორების პოზიციას.

Source link