რუსი ლგბტქ+ ადამიანები მძიმე პერიოდებს განიცდიან

ხელისუფლების რეპრესიების, თვალთვალის და პატიმრობის მუქარის ფონზე, რუსეთში ლგბტქ+ საზოგადოება ერთიანდება.

Euronews-ის ჟურნალისტები გაესაუბრნენ ქვიარ აქტივისტებს, რომლებიც დარჩნენ რუსეთის ფედერაციაში, საზოგადოების მიმართ მზარდი მტრობის მიუხედავად. ერთ-ერთი მათგანი სოფო ამბობს:

“მე უნდა ვისწავლო სასოწარკვეთის სრულიად განსხვავებულ სტადიაზე მყოფი ადამიანების დახმარება. ჩვენ ვპასუხობთ წერილებს ყოველდღე, ყოველ კვირას, კვირაში შვიდი დღე.”

სანქტ-პეტერბურგის ცენტრი-T-ის მოხალისე იღებს ბევრ სასოწარკვეთილ თხოვნას დახმარებისთვის. ელფოსტის გამგზავნი რუსული ტრანს საზოგადოების წარმომადგენლები არიან, რომლებიც ამჟამად განიცდიან შიშს და გაურკვევლობას. პარლამენტი ახორციელებს კანონს, რომელიც მთლიანად კრძალავს ტრანსგენდერთა გადასვლას და აწესებს პასუხისმგებლობას ექიმებისთვის, რომლებიც სამედიცინო დახმარებას უწევენ ტრანსგენდერ ადამიანებს.

Center-T-ის საქმიანობა მიზნად ისახავს რუსეთში ტრანსგენდერი ადამიანების ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესებას. ცენტრის თანამშრომლები ეხმარებიან მათ სამედიცინო დახმარების მიღებაში, ჰორმონებზე წვდომაში და ქვეყნიდან გასვლის უსაფრთხო გზაზეც კი.

ივლისში მიღებული კანონი კრძალავს არა მხოლოდ სქესის შეცვლას. ტრანსგენდერებს ეკრძალებოდათ ბავშვების შვილად აყვანა და მათი მეურვეობა. ხელისუფლებას ასევე შეეძლება გააუქმოს ქორწინება იმ პირს, რომელმაც ადრე შეცვალა სქესის მარკერი მათ დოკუმენტებში. ადრე მიღებულ იქნა კანონი, რომელიც მთლიანად კრძალავს ე.წ. ლგბტ პროპაგანდას. ლგბტქ+ აქტივისტი ალექსეი ამბობს:

“ჩვენ მოგვიწია ბევრი გეგმის, კონკრეტულად რეგიონულ განვითარებასთან დაკავშირებული პროექტების გაყინვა, რადგან ახლა გვაქვს ეთიკური ვალდებულება. ადამიანი, რომელიც ღიად მოქმედებს საზოგადოების ბრენდის ქვეშ, შეიძლება ჩაითვალოს უცხოურ აგენტად და ამას სერიოზული შედეგები მოჰყვება.”

რუსი ტრანს აქტივისტი და უფლებადამცველი მარია არქიპოვა, რომელიც ახლა საქართველოში ცხოვრობს, თვლის, რომ ამ კანონებს შესაძლოა დამღუპველი შედეგები მოჰყვეს ქვეყნის ლგბტქ+ თემისთვის:

„ადამიანები ისეთ სიტუაციაში აღმოჩნდებიან, როცა იძულებულნი არიან თავი მოიკლას, ზოგი იძულებული გახდება საზღვარგარეთ გაიქცეს“.

აქტივისტები ურჩევნიათ ქვეყანაში რაც შეიძლება დიდხანს დარჩეს. ალექსი განმარტავს:

„თუ ციხიდან წასვლას შორის კითხვა გაჩნდება, რა თქმა უნდა, თქვენ უკვე ირჩევთ წასვლას, მაგრამ მე ვეცდები რაც შეიძლება დიდხანს დავრჩე. რადგან ვხედავ, რომ ბევრი ადამიანი ვერ ტოვებს და ლგბტ თემს სჭირდება მხარდაჭერა“.

თუმცა, სხვა ქვეყნებიც იღებენ კანონებს, რომლებიც ზღუდავს პიროვნების საჯაროდ გამოხატვის შესაძლებლობას. მაგალითად, უნგრეთმა 2021 წელს მიიღო კანონი, რომელიც კრძალავს არასრულწლოვანთათვის ჰომოსექსუალური მასალის ჩვენებას. პოლონეთის ზოგიერთი რეგიონი ასევე ცდილობს შექმნას ე.წ. „ლგბტ თავისუფალი ზონები“. უგანდაში კი მაისში მიღებული კანონი აწესებს სიკვდილით დასჯას ზოგიერთ შემთხვევაში „დამძიმებული ჰომოსექსუალიზმის“ ან აივ-დადებით ადამიანებთან სექსუალური ურთიერთობისთვის.

გრეჰამ რიდი, Human Rights Watch-ის ლესბოსელების, გეიების, ბისექსუალების და ტრანსგენდერების უფლებების დეპარტამენტის ხელმძღვანელი, თვლის, რომ რუსეთსა და ამ ქვეყნებს შორის არსებობს „საერთო ნიშნები“.

„ერთის მხრივ, ეს არის უმცირესობების უფლებების საკითხი, რადგან ეს კანონები არაპროპორციულად ზემოქმედებენ ლგბტქ+ ადამიანებზე. ეს არის პოლიტიკური ინსტრუმენტი, რომელიც მიმართულია უფრო დიდი მიზნის მისაღწევად და ეს მიზანი ფუნდამენტურად ანტიდემოკრატიულია, რადგან ის მიზნად ისახავს კონკრეტულ უმცირესობას. ადამიანის უფლებებზე გავლენა გაცილებით ფართოა და გავლენას მოახდენს ყველა ადამიანის უფლებებზე“.

Source link